تبیین نقش محیط زیست طبیعی در پرورش خلاقیت کودکان در فضاهای آموزشی

در سال های اخیر رشد جمعیت کودکان در ایران سبب توجه ویژه به مساله آ»وزش و فضاهای آ»وزشی کودکان شده است اما متاسفانه در ایران اکثر اینگونه فضاها وظیفه اصلیخ ود را که همان پرورش ذهن و شکوفایی خلاقیت می باشد کمتر مورد توجه قرار می دهند زیرا برای این کار نیازمند ابزارهایی خاص جهت آموزش می باشند که گاها مشاهد می شود به دلیل هزینه بردار بودن اینگونه ابزارها برای مکان های آ»وزشی از تهیه آن سرباز زده به گونه ای که موجب شده است تا به دنبال آن شیوه پرورش خلاقیت که به عنوان یکی از وظایف اصلی آموزشی در این مکان ها محسوب می شود بیش از پیش کم رنگ شود و عملا موجب ناکارآمدی اینگونه فضاهای آموزشی برای کودکان شود از این رو با توجه به ضرورت بهره گیری از ابزارهایی که موجب پرورش خلاقیت در کودکان می شود و از سوی دیگر هزینه بردار بودن اینگونه ابزارها در این پژوهش به معرفی شیوه ای کارآمد و در عین حال ارزان و در دسترس برای فضاهای آ»وزشی پرداخته شده است تا بتوانند وظیفه اصلی خود را که همان پرورش ذهنی خلاق برای کودکان می باشد به انجام برساند از این رو در این پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و نظریات مختلف در باب شیوه های پرورش خلاقیت در کودکان این نتیجه حاصل گردید که بهره گیری از عناصرم حیط زیست طبیعی از جمله نور، آب، گیاه و طبیعت در ساختار فضاهای آموزشی علاوه بر اینکه عناصری ارزان و عین حال در دسترس می باشند می توانند موجب سرزندگی و انتقال شور و هیجان در کودکان شده که بروز اینع وامل در آنها می تواند زمینه های رشد و پرورش استعدادهای آنان را به همراه داشته باشد و فضایی کارآمد و مفید برای آموزش کودکان فراهم آید.

کلیدواژه ها:

محیط زیست طبیعی ، نور ، آب ، گیاه ، فضای آموزشی کودکان ، ابزارهای پرورش خلاقیت