بررسی هیدروشیمیایی و تعیین تعامل بین آب های زیرزمینی و آب شور رودخانه حله

مطالعه شوری آب زیرزمینی در آبخوان برازجان با توجه به آب و هوای نیمه خشک، تبخیر زیاد، نزدیکی به سازندهای هالیتدار و نفوذ آب رودخانه های حله و دالکی بسیار پیچیده است. شیمی یون های اصلی آب زیرزمینی را میتوان برای تعیین تعامل بین آبهای زیرزمینی و آب شور استفاده نمود، با مطالعه نتایج آنالیزهای شیمیایی عناصر اصلی از 22 نمونه آب چاه های منطقه و سه نمونه آب رودخانه، و استفاده از روابط یونی فرایندهای اصلی شوری آب دشت برازجان شناسایی گردید. استفاده از نمودارهای نسبت یونی و شاخص اشباع (SI) نقش هوازدگی سن گهای کلسیتی و دولومیتی و همچنین فرآیند تبخیر را در ترکیب شیمیایی آب زیرزمینی منطقه نشان می دهد. نمودارهای نسبت یونی وجود روند خطی واضحی را بین عناصر سدیم و کلر نشان میدهند که حاکی از اختلاط آب شیرین و شور می باشد، نفوذ آب شور بخصوص در نواحی مرکزی و شمالغربی دشت و هجوم کمتر آن به قسمتهای شرقی (تغذیه از سازندهای آهکی مجاور) است. براساس نمودار پایپر، آب زیرزمینی منطقه برازجان دارای تیپ کلروره- سدیک می باشد. دلایل شوری آبهای زیرزمینی دشت مختلف و ناشی از ورود آبهای میان حوضه ای و نفتی، آب شور رودخانه های دالکی و حله و انحلال هالیت و ژیپس سازندهای اطراف دشت می باشد.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، شوری ، دشت برازجان ، نفوذ آب شور ، نسبت یونی ، شاخص اشباع