بررسی انطباق اصول معماری پایدار در معماری بافت سنتی (نمونه موردی: عمارت شهرداری تبریز)

اهمیت دادن به زندگی انسان ها و حفظ و نگهداری از آن در حال و آینده، کاربرد مصالحی که چه در هنگام تولید و یا کاربری و حتی تخریب با محیط خود همگن و پایدار باشند، حداقل استفاده از انرژی های سوختی و حداکثر بکارگیی انرژی های طبیعی، حداقل تخریب محیط زیست، بهبود فیزیکی و روانی زندگی انسان ها و کلیه م وجودات زنده، در اولویت یک محیط زیست سالم قرار دارد، که کاربرد آنها در معماری بومی به وضوح مشاهده می شود. این مقاله به بررسی انطباق اصول معماری پایدار در یک بنای معماری در بافت سنتی (نمونه موردی: عمارت شهرداری تبریز) می پردازد. در این مقاله از شیوه کتابخانه ای برای بررسی مطالب استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که معماری این بنا در موارد بسیاری منطبق با معماری پایدار می باشد. ساختمان های بومی بناهایی پویا به حساب می آیند، چرا که نیازهای خود را نسبت به انرژی، در سایت خود تأمین می کنند و با سایت و اقلیم خود سازگارند.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، معماری پایدار ، معماری بومی ، عمارت شهرداری ، تبریز