بررسی رابطه بین رضایت از امکانات و خدمات شهری با میزان رضایتمندی شهروندان از فضای سبز (مطالعه موردی: شهروندان 15 سال به بالای شهر بابل)

برنامه ریزی برای فضای سبز یکی از سیاست های مهم و کلیدی است که امروزه در هر شهری باید مورد توجه قرار گیرد. به منظور جلوگیری از گستش انواع آلودگی در سطح شهرها اعم از صوتی، هوا و زیست محیطی ضروری است تا نسبت به توسعه ی فضای سبز و رضایتمندی مردم از ان بیش از پیش همت گمارده شود. هدف این مطالعه، شناخت رابطه بین رضایت از امکانات و خدمات شهری با رضایتمندی شهروندان از فضای سبز می باشد. این مطالعه با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی (پیمایشی) انجام شده که در آن، جامعه آ»اری شهروندان بالای 15 سال شهر بابل و حجم نمونه برابر با 400 نفر بوده است. ابزار سنجش پرسشنامه محقق ساخته بوده که اعتبار آن با استفاده از اعتبار صوری و پایایی آناز طریق ضریب آلفای رانباخ (Alpha≥0/75) مورد تأئید قرار گرفته است. نتایج تحلیلی نشان داد که رضایتمنی از فضای سبز به عنوان یک متغیر وابسته تحت تأثیر امکانات و خدمات رفاهی قرار دارد. یافته های تحقیق نشان داد که رضایتمندی شهروندان از فضای سبز در حد کمتر از متوسط (2/48 از 5) قرار دارد. بر اساس نتایج حاصله پیشنهادهای برای بهبود رضایتمندی از فضای سبز ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

رضایتمندی ، فضای سبز ، امکانات خدماتی و رفاهی ، شهر بابل