بررسی نقش معماری و طراحی محیطی در پیشگیری از جرم با تأکید بر رویکرد CPTED

امروزه با بالا رفتن آمار جرائم، بخصوص در محیط های شهری از یک طرف و آگاهی به پیشگری قبل از وقوع جرائم از سوی دیگر، انتظار می رود تا متخصصان رشته هایی چون طراحی محیطی و معماری، به واسطه ماهیت میان رشته ای و ارتباطی بین دانشهای گوناگون که در رابطه با شهر و مدیریت آن دخیل هستند، به رویکردهای معطوف به کاهش و بازدارندگی از جرائم، توجهی خاص را مبذول دارند. بر ایناساس رویکردهای جلوگیری از جرائم از طریق طراحی محیطی در حوزه منظر، شهر و مسکن مورد توجه برنامه ریزان و طراحان حوزه معاری و شهرسازی قرار دارد. در مقاله حاضر پس از ذکر مقدمه ای بر انگیزه ها و ضرورت های نظری در حوزه امنیت عمومی شهری، به نقش کلیدی طراحان منظر و معماران در کاهش و پیگیری از جرائم شهری در رویکرد CPTED اشاره می شود و مفاهیم، اصول، پاردایمها و استراتژیهای این رویکرد به اختصار مورد اشاره قرار می گیرد. روش تحقیق پژوهش حاضر تحلیلی و اسنادی است که به تبیین محتوایی و مکانیسم کاراری این رویکرد در محیط های شهری کنونی ما توجه خواهد کرد. در نهایت نتایج پزوهش حاضر نشان از ان دارد که می توان بر این نکته تأکید کرد که از طریق طراحی محیطی و معماری، از میزان وقوع جرایم شهری کاسته می شود که در مقاله حاضر در قالب راهکارهای اجرایی و راهبردی مورد اشاره قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

امنیت ، فضای قابل دفاع ، CPTED ، جرم ، طراحی محیطی