توسعه پیاده راه ها در تهران به عنوان فضاهای انسان محور با استفاده از تکنیک SWOT (نمونه موردی: چهارراه ولی عصر (عج) سه راه جمهوری)

حرکت پیاده قدیمی ترین و ضروری ترین شکل جابه جایی انسان در محیط است و پیاده روی هنوز مهمترین امکان برای مشاهده مکان ها و فعالیت ها و احساس شور و تحرک زندگی و کشف ارزش های نهفته در مسیر است. از این رو پیاده راه ها به تفکیک گونه های آن، می توانند تأثیرات متفاوتی را بر زندگی شهروندان به همراه داشته باشند. و چهره شهر بیشتر از طریق قدم زدن در فضای شهری احساس شود، جرا که هر گ ونه از پیاده راه ها با توجه به ماهیت خود پذیرای اقشار خاصی از شهروندان می باشند. در این پژوهش، ابتدا گونه های مختلف پیاده راه ها با توجه به ادبیات و مبانی نظری و تجربیات داخلی و جهانی در زمینه پیاده راه ها تبیین شده است. سپس در راستای افزایش فضاهای انسان محور به بررسی محور چهار راه ولی عصر- سه راه جمهوری تهران؛ می پردازیم. در نهایت به دنبال آن هستیم، با استفاده از تکنیک SWOT امکانات و محدودیت های این محور در تبدیل به مسیر پیاده را شناسایی و محور مورد نظر را تحت عنوان یکی از گونه های مختلف پیاده راه ها به عنوان محور پیاده معرفی کنیم.

کلیدواژه ها:

پیاده راه ، انسان محور ، شهر ، فضای شهری ، گونه های پیاده راه