راهبرد توسعه منطقه ای (RDS) چارچوب سیاستی برای توسعه پایدار منطقه ای

«راهبرد توسعه منطقه ای» (آر.دی.اس) اگلویی از برنامه ریزی راهبردی است که در چالش برای مواجه با مسائل جدید و پیچیده ی منطقه ای مطرح شده است. «آر.دی.اس» از دهه ی 1990 به این سو در برخی از کشورهای جهان با عنوان ابزار و چارچوب سیاستی توسعه منطقه ای مورد استفاده قرار گرفته است. حکمروایی خوب، اقتصاد، جامعه و محیط زیست که از اصول توسعه پایدارند، در کانون توجه اینالگو قرار دارند. درواقع، «آر.دی.اس» سند و چارچوب سیاستی بلند مدت برای مدیریت و هماهنگی توسعه منطقه ای است. در این الگو، تلاش می شود تا از توان ها، ظرفیت ها و اقدامات و همکاری های منطقه ای، جهت برقراری تعادل های منطقه ای استفاده شود. تنها منابع و اقدامات دولتی را برای حل مسائل و چالش های منطقه ای کافی نمی داند و به دنبال روش ایی جهت ارتقای رقابت پذیری مناطق است. همچنین، از تمامی روش هایی که توسعه پایدار منطقه ای را تسهیل می کنند استفاده می کند. از ویژگی های این الگو، تتفکر راهبردی، اجتماع محوری و نیز انعطاف پذیری در کل فرآیند است. نتیجه این که با توجه به نیاز کشور ایران برای اصلاح رویکرد، سیاست، ساختار، فرآیند و ابزارهای توسعه منطقه ای، نتایج و تجارب ا ستفاده از این الگو می تواند راهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

منطقه ، نومنطه گرایی ، برنامه ریزی راهبردی ، توسعه پایدار ، راهبرد توسعه منطقه ای