رابطه انسان، طبیعت، معماری با رویکرد معماری پایدار

مفهوم پایداری در دهه 70 میلادی، نتیجه آگاهی بشر نسبت به مسائل محیط زیست و مشکلات فرهنگی اجتماعی و اقتصادی می باشد. یکی از مهمترین اهداف توسعه پایدار، حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به آن است و تجلی توسعه پایدار در حوزه محیط ساخته شده، معاری پایدار نامیده می شود. در این نوشتار طبیعت و معنای گسترده آن مورد بررسی قرار گرفته است، که می تواند تعیین کننده رابطه سه گانه انسان، طبیعت و معماری باشد. و با درنظر گرفتن نقش انسان و همچنین معماری به عنون یک فرایند که به پایداری ختم می شود از نکات مهم در اصلاح رابطه ی انسان، طبیعت و معماری می شود. آنچه در این مقاله مورد توجه قرار گرفته رابطه انسان بامحیط اطراف با رویکرد معماری پایدار می باشد. هر چند جدا کردن این موضوع از سایر جنبههای اجتماعی، اقتصادی و ... کاری دشوار است. اصلاح نگاه به طبیعت و در نتیجه تغییر رفتار انسان نسبت به آن منجر به تغییر فرهنگ مصرف خواهد شد و گامی بسیار اساسی در توسعه پایدار می باشد. روش ا ین تحقیق مبتنی بر مطالعه کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، ت وسعه پایدار ، معماری ، انسان ، طبیعت