بهینه سازی لایه های پادباز تابنده با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک

در این مقاله به بهینه سازی طول لایه های پادبازتابنده با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک پرداخته شده است. روابط ریاضی حاکم بر لایه های پادبازتابنده بیان شده است. بهینه سازی برای مواد ITO و SiO2 با ساختارهای 2، 3، 4 و 5 لایه ای، روی زیرلایه ی شیشه و محیط بیرون هوا با ترتیب های مختلف قرارگیری لایه ها انجام یافته است. روش الگوریتم ژنتیک با نرم افزار MATLAB کدنویسی شده است. با مقایسه ی نتایج بهینه سازی ضرایب بازتاب برای ساختارهای مورد مطالعه به این نتیجه دست می یابیم که میزان بازتاب به ازای ساختار 5 لایه شبه تناوبی در بازه ی طول موجی مرئی به کمتر از 2 درصد کاهش می یابد که برای موارد کاربردهای لایه های پادبازتابنده از جمله افزایش بهره سلول خورشیدی سیلیکونی بسیار مناسب می باشد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی ، لایه پادبازتابنده