بررسی رابطه بین کاربری های شهری و جذب سفر (نمونه مطالعاتی: شهر گرگان)

رشد حمل و نقل و میزان سفرها و نیز افزایش شدید مالکیت وسیله نقلیه و وابستگی به حمل و نقل شخصی در سال های اخیر که بر اثر رشد اقتصادی و به تبع آن افزایش فرصت های کار و فعالیت حاصل آمده، تاثیری منفی بر توسعه پایدار و در بسیاری مواقع پایداری اجتماعی داشته است. ادامه روند فعلی افزایش سفرها و استفاده از وسایل نقلیه شخصی، با توجه به رشد جمعیت، پاسخگوی نیازهای حمل و نقلی نبوده و نشان از ناسازگاری بین سیستم کاربری زمین و حمل و نقل دارد. در این بین مدلسازی حمل و نقل شهری به عنوان مهمترین قسمت فرایند برنامه ریزی حمل و نقل می تواند منجر به ایجاد چارچوبی مناسب گردد که انعکاس دهنده وضعیت واقعی شبکه حمل و نقل شهرها باشد تا بتوان با استفاده از سیاست های نوین حمل و نقل و کاربری زمین قدمی موثر در بهبود این شراط برداشت. به طور قطع عوامل متعددی می توانند بر یک کاربری جهت ایجاد جاذبه در آن، برای جذف سفرهای شهروندان موثر باشند. پژوهش حاضر در جستجوی عوامل تاثیرگذار بر جذب سفرهای شهری با تاکید بر کاربری زمین های شهری است. در این پژوهش، کاربری های غالب از نظر جذب سفر و مساحت زمین در شهر گرکان بررسی شده سپس با استفاده از نرم افزار GIS روابط بین آنها تحلیل و بررسی می شود.

کلیدواژه ها:

کاربری زمین ، حمل و نقل ، توسعه پایدار ، شاخص های ترکیبی ، جذب سفر