نقش خاطرات جمعی در طراحی فضای کالبدی؛ مطالعه موردی: خیابان سعدی کرمانشاه

شهر بی خاطره شهری بی هویت است وقاع در شهرها خاطرات را می سازند و خاطرات زندگی می آفرینند، فضاهای خاطره سازی که قبلا در شهرهای ما وجود داشته اند به دست فراموشی سپرده شده است و یا تنزل کیفیت یافته اند. از این رو هدف از پژوهش حاضر، یافتن معیارهای اجتماعی و تاثیرگذار در شکل گیری خاطرات جمعی در شهر و تدقیق آنها با مطالعه موردی خیابان سعدی کرمانشاه است. نتایج مبانی نظری نشان می دهد که معیارهای مذکور به دو دسته اصلی امکان شکل گیری رویدادها و تعاملات اجتماعی و امکان ثبت و انتقال خاطره و تاریخ شهر تفکیک می شوند. هر یک از این دو گروه به دو بخش ساختار اجتماعی و سیاسی و ساختار فضایی و کالبدی تقسیم می شوند. که البته این دو دسته اصلی خود به دسته های فرعی نیز تقسیم می شوند که در روند مقاله به آنها پرداخته خواهد شد. این مقاله نشان می دهد که چگونه با کمرنگ شدن و به دست فراموشی سپردن خاطرات گذشته و ارزشمند مردم در حیات جمعی شهری و نیز از دست رفتن تدریجی فضای مناسب برای مشارکت مردم در تعاملات اجتماعی یکی از اساسی ترین صدمات به بدنه شهری و حضور مشارکتی مردم در عرصه عمومی را وارد کرده است. که این مورد در خصوص خیابان سعدی کرمانشاه نیز مصداق دارد. سوال اصلی پژوهش نوع روش تحقیق در این پژوهش، کیفی و توصیفی می باشد. در پژوهش حاضر، ابتدا معیارهای اولیه سنجش خاطرات جمعی بر اساس مطالعات اکتشافی نظریه ها و تحقیقات قبلی، تدوین می شوند و سپس معیارهای اولیه تدقیق شده و به مطالعه ی ویژگی ها و صفات و ساختار معماری و خاطرات جمعی خواهد پرداخت و نیز بررسی خیابان سعدی کرمانشاه به صورت میدانی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

خاطره ، خاطره جمعی ، فضای کالبدی ، کرمانشاه ، خیابان سعدی