ساخت عینک جهت ایجاد فضای آموزشی هوشمند به کمک سیستم واقعیت افزوده

استفاده از سیستم واقعیت افزوده در فضاهای آموزشی، روشی نوین در امر آموزش است که اجسام مجازی را در دنیای واقعی به تصویر کشیده و ما را قادر به برقراری ارتباط با این اجسام مجازی می نماید که این خود، باعث تسریع فرایند یادگیری می شود. در این روش، تمامی عناصر دنیای واقعی توسط دوربینی که بر روی عینک سوار شده است و بر روی جشم کاربر قرار دارد دریافت می شود و با کمک OpenCV ( باروش الگوریتم L-K)، بازشناسایی می گردد. سپس برای ایجاد تصاویر سه بعدی مجازی متحرک از ماژول OpenGL و برای صداگذاری بر روی این اجسام مجازی از ماژول (OpenAL) استفاده می شود. نهایتاً نتیجه ایجاد محیطی تلفیقی از واقعیت و دنیای مجازی می باشد که فعل و انفعال میان انسان و محیط ایجاد می شود. این تصاویر نهایتاً بر روی عینک نمایش داده می شود. این تکنیک برای درک بهتر و موثرتر دروس به دانش آموزان کمک نموده و علاوه بر آن به دلیل جایگزینی مدل های مجازی باعث کاهش هزینه می شود.

کلیدواژه ها:

عینک واقعیت افزوده ، سیستمهای آموزشی ، مدلسازی سه بعدی ، OpenAL ، OpenCV ، OpenGL