شناسایی سیاست‌های مناسب حمل و نقل پایدار با استفاده از تجربیات شهرهای مشابه (مطاله موردی: شهر اصفهان)

حمل و نقلی پایدار است که دسترسی عادلانه و ایمن برای جمیع نیازهای افراد مختلف اجتماع را فراهم نماید، از لحاظ عملکردی پربازده و از لحاظ اقتصادی در توانایی پرداخت تمام اقضار مردم بوده و آثار محیط زیستی آن شامل آلودگی هوا،صوت و زمین حداقل، مصرف منابع تجدیدناپذیر انرژی و زمین حداقل و مصرف انرژی‌های تجدیدپذیر حداقل باشد. برخی از شهرها با تعریف سیاست‌های حمل و نقلی مناسب و به کارگیری سیستم‌های حمل و نقل کارا توانسته‌اند به شاخص‌های حمل و نقل پایدار برسند، به طوریکه در این شهرها‌ اثار منفی ناشی از حمل و نقل به طور قابل توجهی نسبت به دیگر شهرها کمتر است. سیاست‌های اجرا شده حمل و نقل شهرهای مختلف جهان منبع مهمی برای شناخت روشها و سیاست‌های موثر در حمل و نقل پایدار شهری می‌باشند زیرا وضعیت فعلی شهرها محصول سیاست‌های اجرا شده گذشته در این شهرها می‌باشد و این تجربیات، تکرارپذیر می‌باشند. هدف از انجام این پژوهش، ارائه روشی نو برای شناسایی سیاست‌های حمل و نقل پایدار مناسب برای یک شهر با استفاده از تجربیات شهرهای موفق و مشابه آن در زمینه حمل و نقل است در این پژوهش، این روش به صورت نمونه برای شهر اصفهان مورد بررسی قرار می‌گیرد. در ابتدا با استفاده از تحقیقات گذشته، شهرهای نسبتاً موفق در زمینه حمل ونقل پایدار در قاره‌های مختلف شناسایی می‌شوند. 12خصوصیت مختلف شهر که بر انتخاب سیاست‌های حمل و نقل موثر هستند شناسایی شده و اوزان اهمیت آن‌ها براساس نظر کارشناسان مشخص گردید.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل شهری ، سیاست گذاری ، حمل و نقل پایدار ، مشابهت شهرها ، اصفهان