پتانسیل بهبود آرمانی، بهترین معیار در تعیین اهمیت نسبی شاخص های عملکرد (مطالعه موردی: بهبود عملکرد کانالهای آبیاری شبکه آبیاری دز

در این تحقیق با تکیه بر روش های بهینه سازی، تفاوت بین عملکرد موجود و عملکرد ایده آل (پتانسیل بهبود آرمانی) به عنوان واقعی ترین معیار استاندارد در ارزیابی و بهبود عملکرد پروژه های آبیاری پیشنهاد شده است کاربردهای این روش در مدل ICSSDOM که ترکیب مدل ICSS با الگوریتم بهینه سازی SA است،برای بهینه سازی عملکرد کانال های آبیاری E1R1 و E1R5 و E1L4 در شبکه آبیاری دز بررسی شده و نتایج خوبی به همراه داشته است. این روش گام مؤثری در تعیین و تحلیل کمی ارزش نسبی شاخصها است که در روند بهینه سازی عملکرد می تواند بعنوان یک روش استاندارد مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، روش مجانب ، بهبود عملکرد کانالها ، آبیاری سطحی ، مدیریت مخزن