مقایسه اثر حشره کش دلتامترین بر بافت کبد و کلیه در موش صحرایی

مصرف زیاد سموم کشاورزی یکی از دلایل اصلی آلودگی چرخه مواد در طبیعت بوده و دلتامترین حشره کش با اثرات زیان بار بر موجودات زنده است، با توجه به کاربرد گسترده این حشره کش و سهولت انتقال آن از یک طرف و اهمیت سلامت اکوسیستم های و چرخه های زیستی از طرف دیگر، این مطالعه انجام گردید. بدین منظور، 50 سر موش صحرایی نژاد ویستار با وزن gr 15±200 بطور تصادفی در قالب گروه کنترل (بدون تیمار)، شاهد (دریافت کننده سرم فیزیولوژی) و 3 گروه تیمار تقسیم شدند. گروههای تیمار طی 14 روز، به ترتیب 10، 5و 2,5 mg/kg/b.wt از سم دلتامترین، بصورت تزریق درون صفاقی دریافت نمودند. پس از دوره تیمار، کبد و کلیه موشها را جدا نموده و پس از تثبیت بافتهای مذکور در محلول فرمالین 10% ، با انجام مراحل پاساژ بافتی و تهیه مقاطع رنگ آمیزی شده، مورد مطالعه هیستولوژیکی قرار گرفتند. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS(17) و آزمون ANOVA تحلیل و گروهها در سطح معنی دارP<0.05 با آزمون توکی با هم مقایسه شدند. یافته های تحقیق حاکی از تغییرات در جدار هسته سلولها، هجوم لنفوسیتی تا نکروز سلولی در بافت کبد و کاهش قطر گلومرول در ت یمار با دوز حداکثر، قطر کپسول بومن و مجرای جمع کننده ادراری در هر سه گروه تیمار در مقایسه با گروه کنترل بود. نتایج فوق نشان داد که اثر تخریبی دلتامترین بر هردو ارگان وابسته به دوز بوده و در کبد باشدت بیشتر بروز کرده است.

کلیدواژه ها:

سلولهای کبدی ، مجاری ادراری ، دلتامترین ، بافت ، نکروز