تغییر اقلیم دامنه جنوبی رشته کوه البرز با استفاده از داده های سناریو A2 مدل HADCM3 در دوره 2020-2049 و 2070-2099

امروزه معتبرترین ابزار جهت بررسی اثرات پدیده تغییر اقلیم بر سیستم های مختلف، استفاده از متغیر های اقلیمی شبیه سازی شده توسط مدل های گردش عمومی جفت شده جوی اقیانوسی می باشد. این مدل ها قادرند پارامترهای جوی اقیانوسی را برای یک دوره بلند مدت با استفاده از سناریو های تعریف شده IPCC مدل سازی نمایند. در این مقاله ابتدا کارایی مدل SDSM 4.2 در تولید داده های روزانه بارش، دمای حداقل، دمای میانگین و دمای حداکثر در دوره 2008-1979 بررسی و ارزیابی قرار گرفت و پس از اطمینان از صحت آن، اقدام به کوچک مقیاس کردن داده های روزانه سناریوهای A2 مدل HADCM3 در دوره 2070-2099-2020-2049 با استفاده از مدل SDSM 4.2 گردید. نتایج نشان از افزایش درجه حرارت میانگین و در تمام ایستگاه ها در دوره 2049-2020 و 2099-2070 تحت سناریو A2 می باشد. بیشترین افزایش درجه حرارت میانگین مربوط به ایستگاه قزوین به میزان 2.7 درجه سانتی گراد تحت سناریو A2 خواهد بود.بیشترین تغییرات در میزان دما در ماه ژوئن مربوط به ایستگاه زنجان با 3.2 درجه سانتی گراد (دوره 2049-2020) و 7.3 سانتی گراد مربوط به ایستگاه قزوین (دوره 2099-2070) خواهد بود. همچین بارندگی در دوره 2049-2020 در تمام ایستگاه ها افزایش یافته که بیشترین تغییر در مقدار بارش مربوط به ایستگاه زنجان می باشد.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، HADCM3 ، سناریو SDSM4.2 ، A2