مقایسه روشهای تخمین تنشهای پسماند مقطع زنی و کرنش سنجی سوراخ در نمونههای دیسکیبا شرایط تولید و نگه داری مختلف

وجود تنشهای پسماند به عنوان تنشهای ثانویه در کنار تنشهای اولیه ناشی از بارگذاری سازههای مهندسی میتواندموجب از کار افتادگی سازه تحت بارهای کمتر از حد انتظار و کاهش مقاومت به خستگی و شکست گردد. از طرفی آزاد سازی اینتنشها در حین کارکرد سازه میتواند موجب بروز اعوجاج خطای ابعادی و هندسی گردد. از این رو اطلاع از میزان تنشهای پسمانددر سازه به منظور کنترل و کاهش آن همواره در صنایع مورد توجه بوده است. در این مطالعه دو روش اندازه گیری تنش پسماند مقطعزنی و کرنش سنجی سوراخ روی نمونههای دیسکی شکل، در شرایط ساخت مختلف بکار گرفته شده است. با توجه به هزینه کمتر و دردسترس بودن روش مقطع زنی در کنار روش نسبتاً پر هزینه کرنش سنجی سوراخ، و دقت بالا و استاندارد بودن روش کرنش سنجیسوراخ، از این روش جهت اعتبار سنجی نتایج مقطع زنی استفاده شده است. نتایج به دست آمده همخوانی مناسبی با یکدیگر دارند.نتایج نشان میدهد که پس از ریختهگری بیشترین تنشهای پسماند کششی در سطح قطعه وجود دارد. در نمونههای ماشینکاری شدهبخش زیادی از تنش پسماند آزاد شده است و در نمونههایی که چهل شبانه روز پس از ماشینکاری در انبار نگه داری شده اند، مقداراندکی تنشهای پسماند استحاله شده است.

کلیدواژه ها:

تنش پسماند ، روش مقطع زنی ، روش کرنش سنجی سوراخ ، نمونهی دیسکی