مفهوم شناسی آموزش مستمر درتوسعه پایدارزیست بوم
محل انتشار: اولین همایش ملی زیست بوم پایدار و توسعه
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 717
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ARAKDOC01_058
تاریخ نمایه سازی: 24 خرداد 1393
چکیده مقاله:
توسعه همه جانبه ی کشاورزی یکی از ارکان اصلی توسعه اقتصادی در هر کشور محسوب می شود. توسعه پایدار مفهومی در قالب توسعه همه جانبه با تأکید بر عدم تخریب منابع طبیعی و آثار سوء آن بر محیط زیست است، که می تواند یکی از راه های دستیابی به سعادت انسانی باشد. ایجاد توسعه پایدار، بدون تغییر نگرش و تحول فکری و فرهنگی مقدور نخواهد بود مگر در سایه آموزش همه جانبه در بخش کشاورزی. سبک های مختلف فرآیند آموزش در جهت توسعه نیروی انسانی تنها زمانی مؤثر خواهد بود که ویژگی، شرایط و موقعیت های فراگیران به خوبی تشخیص داده شود و با استفاده از هماهنگی بین آموزش های رسمی و غیر رسمی به عنوان دو جزء اصلی و زمینه ساز یادگیری و توسعه آماده سازی افراد انجام گیرد. تلفیق دو سبک آموزشی فوق در قالب آموزش مستمر راه دستیابی به توسعه پایدار در بسیاری از کشورهای درحال توسعه می باشد که سبب کاهش سرمایه گذاری دولتی بر دوره های غیرمؤثر آموزشی خواهد گشت. آموزش همانند توسعه، شیوه ای است که به واسطه فرآیند پیچیده تغییر بینشی فراگیران در درازمدت حاصل خواهد شد، بدین دلیل دولت با اهمیت دادن به بخش آموزش های مستمر و مادام العمر می تواند راه های رسیدن به توسعه اقتصادی را نیز فراهم سازد. در مقاله حاضر تلاش بر این بوده است تا با استفاده از تحقیقات نظری انجام شده، نقش فعالیت های آموزشی و ترویجی بر پذیرش شیوه های مناسب تولیدی در جهت توسعه پایدار کشاورزی مشخص گردد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که آموزش درازمدت و ترویج انفرادی و گروهی فراگیران در جهت ترغیب پذیرش تکنولوژی های جدید تولیدی متناسب با شرایط محیطی، تأثیر مثبتی بر توسعه روزافزون دارد، بنابراین می توان با گسترش فعالیت های آموزشی و ترویجی با تغییر در محتوای برنامه های آموزشی و انتخاب صحیح گرو ههای هدف، آموزش را فراگیر نمود
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدمحمدرضا سیفی
عضوگروه علمی کشاورزی دانشگاه پیام نورشازند
صفورا خسروی
مدرس گروه علوم اجتماعی دانشگاه پیام نورکمیجان
رضوان داودپور
مدرس گروه کشاورزی و محیط زیست دانشگاه پیام نورفرمهین
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :