بررسی چگونگی تاثیرویژگیهای کالبدی براحساس قلمرو وخلوت درپارک های شهری؛مطالعه موردی: پارک مشاهیرکرمان

قلمرو به بخشی از فضاهای شهری اطلاق می گردد که گروهی از افراد بصورت منظم و پایدار از آن بهره جسته و در برابر افراد مزاحم و بیگانگان، به سبب احساس تعلق و مالکیتی که نسبت به فضا دارند، دفاع نمایند. این در حالی است که خلوت را می توان توانایی کنترل تعامل اجتماعی، حق انتخاب و امکان تعامل اجتماعی دلخواه افراد تعریف کرد. از آنجایی که شخصی سازی مکان ها، مقاصد زیادی چون امنیت روانی، زیبایی نمادین و تطبیق محیط با نیازهای خاص را تأمین می سازد. لذا تقویت قلمرو و خلوت در پارک ها باعث ایجاد محیطی م یگردد تا کاربران نسبت به آن احساس تعلق و مالکیت داشته باشند. در این تحقیق که به منظور سنجیدن میزان احساس تعلق و یافتن الگوی کالبدی برای ایجاد احساس قلمرو در پارک ها انجام گرفته، از روش تحلیل محتوا و نمونه موردی بهره گیری شده و برای یافتن الگوهای کالبدی از روش استدلال منطقی استفاده شده است. لذا به دلیل اهمیت ارتباط انسان و محیط هدف از انتخاب جامعه آماری، بررسی ویژگی های کالبدی پارک مشاهیر و میزان تاثیر آن ها بر ایجاد احساس قلمرو و خلوت در بین مراجعه کنندگان این پارک است، از این رو جامعه آماری 30 نفر از مراجعه کنندگان این فضا بوده، که به صورت تصادفی انتخاب شده اند. نتایج این پژوهش نشان دهنده این است که ایجاد حس قلمرو و مالکیت در شهروندان در فضاهای عمومی به ویژه پارک ها، ضرورتی است که به افزایش کارایی و بهبود امنیت محیط می انجامد و برای رسیدن به این مطلوب می توان روش ها و راه ح لهای گوناگونی از جمله: دقت در طراحی دید و منظر، ایجاد فضاهایی با دید طبیعی، نور پردازی مناسب و به جا اعمال شود.

کلیدواژه ها:

خلوت ، قلمرو ، ویژگیهای کالبدی ، پارک مشاهیر