بررسی روشهای کنترل و اندازه گیری پایداری شیب معدن روباز انگوران

معدن انگوران به عنوان بزرگ ترین کانسار سرب و روى ایران در غرب شهر زنجان واقع است. در این منطقه به علت بارش هاى فراوان، میزان وسیعى آب سطحى به لایه هاى زیرین نفود می نماید. همچنین وجود لایه شیست، استخراج از پای شیب و عدم رعایت شیب مناسب موجب حرکت دیوار شمال غربى معدن گردیده اند. پس از مشاهده اولین حرکت ضمن ارائه پیشنهاد سبک سازى قله اقدامات گسترده اى در کنترل و اندازه گیری لغرش به عمل آمد. این اقدامات شامل: نصب 15 ایستگاه DGPS، نصب دو دستگاه اکستنسومتر و 25 ایستگاه نقشه برداری بودند. بررسى اطلاعات حاصل از عملیات رفتارسنجى شیب پس از تهیه گراف جابه جایى نسبت به زمان توسط دستگاه اکستنسومتر دلالت بر جدى بودن نا پایداری و افزایش تدریجى نوع جابه جایى نسبت به زمان داشت. با DGPS موقعیت ایستگاه ها نسبت به نقطه ثابتى در خارج از محدوده نا پایداری تعیین و میانگین جابه جایى ها در حدود 31/104 متر ثبت گردید. پایش با استفاده از دوربین هاى نقشه برداری قبل و پس از ریزش انجام شد. میانگین جابه جایى اندازه گیری شده از منشهرها 72/98 متر گزارش گردید. با به کار گیری سیستم هاى مختلف اندازه گیری و پایش علیرغم ریزش حجم وسیعى از باطله ها، با هشدار به موقع و تخلیه معدن در زمان مناسب، این ریزش بدون هیح نوع خسارت جانى و مالى اتفاق افتاد

کلیدواژه ها:

معدن انگوران ، پایداری شیب ، پایش