تحلیل و بررسی معماری همساز با اقلیم شهر زنجان وراهکارهای پایداری بر مبنای مدل های اولگی و گیونی

هدف این پژوهش بررسی معماری همساز با اقلیم شهر زنجان بر مبنای مدل های اولگی و گیونی است. بحران انرژی، آلودگی محیط زیست، پدیده گرم شدن کره زمین و جزیره گرمایی شهرهای بزرگ از مسائل بزرگ قرن حاضر در سراسر دنیا محسوب می شود. طبق بررسی های انجام شده سهم بخش ساختمان اعم از مسکونی، تجاری و صنعتی در این فرایند بسیار زیاد می شود. از طرفی با توجه به هویت معماری، نیاز به شرایط آسایشی، بخشی از زندگی روزمره ساکنین فضاها به شمار می رود. در این پژوهش نوع معماری همساز برای آسایش یا عدم آسایش انسان بر اساس مدل های مشخص و با استفاده از ایستگاه هواشناسی سینوپتیک زنجان سال های (1980-2005) برای مطالعه وضعیت زیست اقلیم و ارائه راهکارهای معماری پایدار به منظور استفاده هرچه بیشتر از انرژیهای طبیعی(خورشید، باد و ..) و صرفه جویی در مصرف سوخت های فسیلی مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این زمینه پژوهش های گسترده ای در مورد اقلیم های شهرهای مختلف صورت گرفته است. پرسش اصلی تحقیق این است که آیا می توان با نتایج بدست آمده از روش های فوق، به پیشنهاد معماری پایدار جهت هماهنگی ساختمانها با اقلیم منطقه دست یافت؟ روش تحقیق به صورت تحلیلی- توصیفی با ابزار مطالعات کتابخانه ای اطلاعات و اسناد جمع آوری شده از اداره هواشناسی استان زنجان می باشد. با بررسی موضوع معماری همساز با اقلیم با بکارگیری از مدل های آسایش زیست اقلیم برای دستیابی به زیست اقلیمی در جهت معماری پایدار مؤثر می باشد. نتایج پژوهش در جداول ارائه شده است.