ارائه تقویم زمانی گردشگری در دریاچه زریوار بر اساس شاخص PET

عوامل زیادی بر صنعت توریسم تاثیر می گذارند که یکی از مهمترین آن ها؛ آب و هواست، که همراه با موقعیت جغرافیایی، توپوگرافی، پوشش گیاهی و جانوران، به عنوان یکی از مهمترین منابع پایه محلی در توسعه صنعت گردشگری، نقش ایفا می کند . بنابراین اقلیم؛ معیار مهمی برای تعیین مراکز توریستی است، به چگونگی تعیین یک ناحیه ی توریستی کمک فراوانی نموده، آب و هوا بهترین محدوده ی زمانی مکانی مناطق را در جهان و در مقیاس منطقه ای برای توریست ها تعیین می کند. شرایط آسایش انسانی، مجموعه شرایطی است که از نظر گرمایی حداقل برای 80 درصد مردم جامعه، مناسب باشد تحت چنین شرایطی، ارگانسیم انسانی می تواند بیلان حرارتی خود را در بهترین شکل موجود حفظ نماید، بدون اینکه دچار کمبود یا مازاد انرژی شود. دریاچه زریوار مهمترین تالاب استان کردستان، و بزرگترین دریاچه های آب شیرین ایران است. این دریاچه از پدیده های طبیعی منحصر به فرد در غرب ایران به شمار می رود. پیراسنج های مورد نیاز برای تعیین شاخص PET به چهار دسته : پیراسنج های موقعیتی؛ شامل طول، عرض جغرافیایی و ارتفاع محل. دسته دوم فراسنج های هواشناسی شامل: دمای هوای خشک بر حسب درجه سانتی گراد، فشار بخار به هکتو پاسکال، رطوبت نسبی به درصد، سرعت باد برحسب متر برثانیه و میزان ابر ناکی آسمان بر حسب اکتا. دسته سوم از پیراسنج ها شامل متغیرهای فردی(قد، وزن، سن و جنسیت)به عنوان ویژگی های فیزیوژیک و پیراسنج های دسته چهارم؛ نوع پوشش و فعالیت، تقسیم می شوند. نتایج پژوهش نشان داد که از نظر ماهانه، بهترین زمان فعالیت گردشگری در محیط دریاچه، ماه های ژوئین و سپتامبر می باشند. از لحاظ روند تغییرات فیزیولوژیکی روزانه،در تمام طول سال شرایط فیزیولوژیکی متنوعی در دریاچه زریوار حاکم است. عمده ترین محدودیت های زیست اقلیمی منطقه، مربوط به تنش های سرمایی است که با گستره زمانی زیاد به وقوع می پیوندد.

کلیدواژه ها:

دریاچه زریوار ، گردشگری ، آسایش ، شاخص PET