بررسی تلفیق کودهای شیمیایی و بیولوژیکی و مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم (.Triticum aestivum L) در اهواز
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 737
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MEAENRS01_201
تاریخ نمایه سازی: 18 خرداد 1393
چکیده مقاله:
به منظور بررسی تلقیق کودهای شیمیایی و بیولوژیکی و مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی در سال زراعی 1391-1390 بصورت آزمایش کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصافی با سه تکرار در اهواز اجرا شد. بقایای گیاهی به عنوان فاکتور اصلی شامل 5 سطح می باشد: R1 بدون بقایای گیاهی، R2 سوزاندن 20% بقایای گیاهی، R3 سوزاندن 40% بقایای گیاهی، R4 مخلوط کردن 20% بقایای گیاهی، R5 مخلوط کردن 40% بقایای گیاهی. و فاکتور فرعی، فاکتور فرعی مدیریت کود در 3 سطح بوده که عبارتند از : 100%N1 کود شیمیایی، 50%N2 بیولوژیکی +50% کودشیمیایی نیتروژن،N3 100% کود بیولوژیکی کودهای بیولوژیکی مورد استفاده در این طرح عبارتند از: کودبیولوژیکی بارور 2، کود بیولوژیکی نیتروپلاس و کود شیمیایی آلکان می باشد. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایش اثر معنی داری بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم ایجاد نمودند. تلفیق کودهای شیمیایی و کودهای بیولوژیکی به لحاظ کمی عملکرد بالاتری نسبت به کاربری کودهای شیمیایی دارا بود. بیشترین عملکرد دانه در روش تلفیقی 50% کود شیمیایی به همراه کود بیولوژیکی بدست آمد و کمترین عملکرد دانه نیز در روش صرفاً کود بیولوژیکی حاصل شد. همچنین بیشترین تعداد سنبله، طول سنبله و وزن هزار دانه مربوط به کاربرد 100% کود شیمیایی و کمترین تعداد سنبله، طول سنبله و وزن ه زار دانه مربوط به کاربرد 100% کود بیولوژیک بوده است، بررسی ها نشان داد که در تیمار مدیریت بقایای گیاهی روش R1 (بدون بقایای گیاهی) بیشترین (7/16) و روش R5 (40% بقایای گیاهی مخلوط) کمترین (6/36 عملکرد دانه در گندم را تولید کردند. با توجه به نتایج این آزمایش مشخص شد بیشترین (8/1) و کمترین (4/50) عملکرد دانه گندم به ترتیب در روش RIN2 (بدون بقایای گیاهی، 50% کود شیمیایی و 50% کود بیولوژیکی) و R5N3 (40% بقایای گیاهی مخلوط و فقط کود بیولوژیکی) بدست آمده است. بنابراین حذف کامل کودنیتروژن معدنی و استفاده از بقایای گیاهی به لحاظ کمی مطلوب نبود. بنابراین روش های تلفیقی کاربرد کود بیولوژیکی و شیمیایی بدون بقایای گیاهی ضمن کاهش کمیت کود نیتروژن مصرفی، هم از دیدگاه زراعی و هم از دیدگاه زراعی و هم از دیدگاه اکولوژیکی شرایط مطلوبی را در اکوسیستم گندم فراهم خواهد کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه مهتدی فرد
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان، ایران، اهواز
امیر آینه بند
عضو هیئت علمی گروه اکولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران، اهواز
مجتبی علوی فاضل
عضو هیئت علمی گروه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان، ایران، اهواز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :