مقایسه سه روش برآورد تولید در دو تیپ بوته زار در مراتع حومه سنندج

روش های مختلفی برای محاسبه تولید مرتع وجود دارد که همگی به نوعی از اعتبار علمی برخوردار هستند، از بین روش های مختلف محاسبه تولید، روش قطع و توزین در اولویت اول قرار دارد، منتها پرهزینه و زمان بر است، لذا در این تحقیق سعی شده است که با رعایت اصل حداقل اختلاف مابین تولید محاسبه شده با روش مذکور و روش های بکارگرفته شده در این مطالعه، روش مناسب محاسبه تولید مرتع در قسمتی از مراتع اطراف سنندج انتخاب شود. نمونه گیری ها به روش تصادفی- سیستماتیک و در طول ترانسکت ها انجام گرفت. طول ترانسکت ها با توجه به نوع، ترکیب، تراکم گیاهان و شرایط اکولوژیک منطقه، 100 متر ا نتخاب شد و با رعایت فاصله 15 متری ازهمدیگر در منطقه تحت مطالعه مستقر شدند. م ساحت پلات ها برااسس سطح حداقل به دست آمد. در هر روش درصدی از تعداد پلات ها به جهت بالا بردن دقت در کار و همچنینایجاد رابطه رگرسیون مورد قطع و توزین قرار گرفتند. این مطالعه در دو تیپ گیاهی Astragalus- Prangus و Astragalus-Bromus انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از طرح کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که روش آدلاید به لحاظ کمترین واریانس، از اعتبار بالاتری نسبت به روش نمونه گیری مضاعف برخوردار است. روش شاهد در این مطالعه روش قطع و توزین در نظر گرفته شد.

کلیدواژه ها:

آدلاید ، روش های محاسبه تولید ، قطع و توزین ، مراتع حومه سنندج