کنترل آلودگی زیست محیطی صنایع فعال در بخش اقتصاد سایه

اقتصاد سایه شامل تمامی فعالیت های تولیدی و خدماتی است که از جنبه اقتصادی مولد و همچنین قانونی می باشد. اما بنا به دلایل مختلفی از جمله:اجتناب از پرداخت مالیات (درآمد، ارزش افزوده یا دیگر مالیات ها) و هزینه های تأمین اجتماعی، اجتناب ازرعایت اصول قانونی مشخص مانند حداقل دستمزد، حداکثر ساعات کار، معیارهای حفاظتی یا بهداشتی، اجتناب از رعایت روش های اداری معین مانند تکمیل پرسش نامههای آماری یا دیگر فرم های اداری و ... از دید م قامات عمومی پنهان نگه داشته می شود. اکثر واحدهای فعال در این بخش از اقتصاد در صنایع و بخش های خدماتی و تولیدی با مقیاس کوچک و شدت آلوده زایی بالا مانند چرم سازی، کوره های آجرپزی و کاشی سازی، تغمیر اتومبیل، رنگزنی منسوجات، رنگ و روغن زدن چوب، فلز اری، آباری الکتریکی و معدن کاوی م شغول به فعالیت هستند که دارای اثرات جانبی منفی زیست محیطی می باشند. گرچه هردو بنگاه های فعال در بخش اقتصاد رسمی و سایه باعث آلودگی محیط زیست می شوند، اما دلایلی وجود دارد که نشان می دهد شدت آلوده زایی بنگاه های فعال در بخش اقتصاد سایه بیشتر از بنگاه های اقتصادی بخش رسمی است. با توجه به ا همیت حفظ کیفیت محیط زیست و اناکر ناپذیی نقش اقتصاد سایه به خصوص در کشورهای در حال توسعه، کنترل آلودگی ایجاد شده توسط این بخش از اقتصاد حائز اهمیت است که در ایران به ندرت به آن پرداخته شده است. در این مقاله ا بتدا به ذکر چند نمونه از فعالیت های بنگاه های فعلا در بخشاقتصاد سایه که آلوده زا هستند پرداخته شده سپس ارتباط اقتصاد سایه و محیط زیست مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت راهکارهایی برای مقابله با آلودگی زیست محیطی بنگاه های فعال در بخش اقتصاد سایه پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

اقتصاد سایه ، محیط زیست ، صنعت ، آلودگی ، قوانین زیست محیطی