شناسایی الگوی بهینه مدیریتمنابع آب و تأثیر آن در کاهش اثرات خشکسالی شهرستان اهواز

استفاده بهینه از منابع آب در مصارف گوناگون خود نشانه مبارزه با بحران و شرایط خشکسالی است، از این رو در متنبرنامههای مدیریت آب مناطق خشک و نیمه خشک استراتژی تعدیل مصرف آب و اصلاح سیستم آبیاری باید جایگاه خاص و پشتوانهقانونی داشته باشد . تحقیق حاضر با هدف شناسایی الگوی مدیریت بهینه منابعآب و تأثیر آن در کاهشاثرات خشکسالی در بخشباوی از توابع شهرستان اهواز بود . جامعه آماری از میان تعداد 150 نفر کارشناسان کشاورزی و آبیاری سازمان جهاد کشاورزیخوزستان (دفتر استان) بوده که با استفاده از فرمول کوکران 83 نفر به عنوان نمونه به روش تصادفی انتخاب شدند دادههای پرسشنامه با استفاده از تکنیک فرآیند سلسله مراتبی (AHP) و نرم افزار Expert choice تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان میدهد که از بین معیارها معیار پایداری منابع آب (SU) با درجه 0/467 در بالاترین اولویت، افزایش کارایی منابع آب (EF) با 0/365 درجه دوم، کاهش معیارها معیار پایداری منابع آب (SU) با درجه 0/467 در بالاترین اولویت، افزایش کارایی منابع آب (EF) با 0/365 درجه دوم، کاهش هزینه های تولید (Co) با 0/106 در درجه سوم و رضایت مندی بهره برداران (SA) با درجه اهمیت 0/061 در پایین تر اولویت قرار گرفته اند. در ضمن از بین گزینههای مورد نظر، با توجه به مرحله تلفیق آبیاری تحت فشار (P) با ضریب 0/461 بالاترین اولویت، تغییر الگوی کشت (C) با درجه 0/175 در درجه دوم اولویت، مدیریت پسماند (M) با درجه 0/152 در مرتبه سوم، استفاده از آبیاری تلفیقی (I) با ضریب 0/122 در مقام چهارم و سرانجام مدیریت آبخیزداری (H) با درجه اهمیت 0/090 در اولویت پنجم قرار گرفته شایان ذکراست که در تمام مقایسات زوجی ناسازگاری برابر یا کمتر از 0/1 بوده بنابراین اطلاعات بدست آمده دارای سازگاری قابل قبولی هستند که نتایج حاصله با هدف طرح تحقیق متناسب و مطابقت دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بهینه منابع آب ، تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) ، الگوی بهینه