ارزیابی فاکتورهای موثر بر رتبه بندی شهرک های صنعتی استان اصفهان با استفاده ازتکنیک های تصمیم گیری چند معیاره

امروزه یکی از مسائلی که مدیران و سرمایه گذاران با آن مواجه هستند انتخاب شهرک و محلی مناسب جهت احداث کارخانجات می باشد. با توجه به ماهیت مساله و وجود عوامل کمی و کیفی متنوع برای انتخاب مطلوب، این مساله یک مدل تصمیم گیری چند معیارهمی باشد. هدف از این پژوهش شناسایی فاکتور های موثر بر انتخاب شهرک های صنعتی و بکارگیری این فاکتورها جهت رتبه بندیشهرک های صنعتی موجود در استان اصفهان جهت ارائه به مدیران و سرمایه گذاران صنعتی این استان می باشد. پژوهش حاضر در پنج مرحله متوالی انجام شده است.در راستای نیل به هدف اصلی پژوهش،در ابتدا متغیرهایی به عنوان فاکتورهای موثر بر رتبه بندی شهرک های صنعتی از ادبیات پژوهش استخراج شده اند.سپس این متغیرها،در قالب مصاحبه های نیمه ساختار یافته با خبرگان و کارشناسانصنعتی ،مورد تعدیل قرار گرفته اند.در مرحله دوم با استفاده از پرسشنامه و ارائه به خبرگان و صاحبان صنایع مستقر در شهرک های صنعتی استان اصفهان، وزن هر یک از فاکتورها تعیین و در ادامه با استفاده از چک لیست و به منظور تهیه ماتریس تصمیم، تعداد 40 شهرک صنعتی به عنوان گزینه با استفاده از 12 فاکتور استخراج شده از ادبیات پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در مرحلهچهارم تعداد 40 شهرک صنعتی با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی ،مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و اولویت بندی گردیدند.در مرحله آخر با استفاده از مبحث تحلیل حساسیت، اثر حذف هر معیار در رتبه بندی نهایی شهرک های صنعتی مورد بررسی قرار گرفت و از مقایسه نتایج مهمترین معیار ارزیابی مشخص گردید . نتایج بدست آمده پس از تحلیل حساسیت،نشان دهنده اهمیت فاکتورهای هزینه و نیروی انسانی از دیدگاه صاحبان صنایع و صنعت گران در انتخاب شهرک صنعتی مناسب جهت احداث کارخانجات می باشد

کلیدواژه ها:

شهرک صنعتی ، تصمیم گیری چند معیاره ، روش شباهت به گزینه ایده آل فازی ، تحلیل حساسیت