بررسی اثر تخریبی تور های ترال میگو بر ذخیره ماهی حلوا سیاه (Parastromateus niger) و حلوا سفید (Pampus argenteus) در آب های استان بوشهر

هدف از انجام این تحقیق برآورد میزان صید ماهیان غیراستاندارد گونه های حلوا سفید (Pampus argenteus) و حلوا سیاه (Parastromateus niger) در تورهای ترال میگو در آب های استان بوشهر بود. به منظور انجام عملیات نمونه برداری 30 فقره تورکشی در فصل صید میگو سال 1392 انجام شد. در طول تحقیق از شناور صیادی طبس 8 (با مشخصات: 56/22متر طول، 4/7متر عرض، آبخور 4 متر و قدرت موتور 503 اسب بخار) مجهز به یک جفت تور ترال میگو از جنس پلی آمید با اندازه چشمه 35 میلی متر در قسمت کیسه و 45 میلی متر در قسمت بدنه (به صورت کشیده) و طناب فوقانی به طول 27 متر استفاده شد. در پایان تحقیق 127 نمونه (54 عدد ماهی حلوا سفید و 73 عدد ماهی حلوا سیاه) مورد بیومتری قرار گرفت که میانگین (±خطای معیار) طول چنگالی نمونه-های حلوا سفید و حلوا سیاه صید شده به ترتیب 24/0±4/13 و 19/3±95/25 سانتیمتر بود. آنالیز داده های فراوانی طولی نشان داد که برای گونه حلوا سفید 100 % نمونه ها و برای گونه حلوا سیاه 5/85 % نمونه های صید شده کوچکتر از اندازه استاندارد صید هستند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که ذخایر ماهیان حلوا سفید و حلوا سیاه در آب های استان بوشهر به دلیل صید ماهیان با اندازه غیر استاندارد تحت خطر است و پیشنهاد می گردد که با نصب پانل چشمه مربعی روی تورهای ترال میگو از صید ماهیان با اندازه غیر استاندارد جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

بوشهر ، تور ترال میگو ، حلوا سفید ، حلوا سیاه