کاربرد نظریه پارسونز درآموزش رفتارکارآفرینانه سازمانی به دانشجویان شاغل

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی نظریه پارسونز بررفتارکارافرینانه دانشجویان شاغل رشته مشاوره شغلی بود روش تحقیق نیمه ازمایشی با پیش ازمون و پس ازمون است جامعه اماری این پژوهش کلیه دانشجویان شاغل مشاوره شغلی دانشگاه ازاداسلامی واحدمرودشت درسال تحصیلی 92-93 بودند به شیوه نمونه گیری دردسترس 8نفر ازدانشجویانی که نمره کمتری درپرسشنامه رفتارکارافرینانه گرفته بودند انتخاب شدند و در4جلسه اموزش کارافرینی 60دقیقه ای برمبنای مفاهیم بنیادی نظریه پارسونز شرکت کردند ابزار اندازه گیری پرسشنامه رفتارکارافرینانه فکری شفیع آبادی نورانی پور و احقر 1391 بود که روایی محتوایی ملاکی و سازه اش تایید شده بود و اعتبارش با اجرای روی 500نفر ازدانشجویان دانشگاه ازاداسلامی واحدعلوم تحقیقات تهران ازطریق ضریب الفی کرونباخ 0/90 محاسبه شده بود داده هابااستفاده ازازمون T همبسته تجزیه و تحلیل شدند نتایج نشان داد که نظریه پارسونز بررفتارکارافرینانه تاثیر معنادار داشته است لذا توضیه میشود که ازنظریه مشاوره شغلی پارسونز برای اموزش رفتارکارافرینانه به دانشجویان شاغل استفاده شود

کلیدواژه ها:

کاربرد/نظریه پارسونز ، رفتارکارآفرینانه ، سازمانی ، دانشجویان شاغل