تحلیل و ارزیابی مکانیابی فضاهای آموزشی شهر قزوین و تطبیق آن با شرایط بهینه (مطالعه ی موردی: مدارس ابتدایی پسرانه ی رشادت و کابل البرز و راهنمایی دخترانه ی حاجی بهرامی و بهشتیان)

تحلیل مکان و موقعیت فضاهای آموزشی و چگونگی مکان یابی آن ها از نظر: دسترسی، ایمنی ،ساختارهای فضایی و کالبدی،عوامل اجتماعی، فرهنگی واقتصادی می تواند ما را در بررسی علل ضعف و قوت تحصیلی دانش آموزان و ارتقاء کیفیت آموزشی جامعه یاری دهد.توجه به معیار هایی همچون: سازگاری،مطلوبیت،ظرفیت و وابستگی و مقایسه آن با آستانه های استاندارد از جمله مواردی هستند که امروزه به خصوص در تحلیل های شهرسازی و معماری مورد توجه شهرسازان و معماران می باشد.اگر این معیارها به طور کلی تحقق نیابند،کاربری های آموزشی قادر به ایفای نقش خود نخواهند بود. از این رو،برای حصول اطمینان از رعایت معیارهای مکان یابی و شرایط استقرار در مکان ،در این مقاله به ارزیابی کیفی این کاربری ها پرداخته شده است.به این منظور،وضعیت موجود مدارس از لحاظ میزان انطباق با معیارهای ذکر شده به وسیله ی ماتریس های سازگاری، مطلوبیت، ظرفیت و وابستگی مورد ارزیابی قرار گرفته است . روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش روش توصیفی تحلیلی می باشد و با استفاده از استقراء و قیاس به مطالعه ی موضوع می پردازیم. نمونه های بررسی شده در این تحقیق مدارس ابتدایی رشادت و کابل البرز ومدارس راهنمایی دخترانه ی حاجی بهرامی و بهشتیان می باشند که در ناحیه ی یک و دو آموزش و پرورش شهر قزوین قرار گرفته اند. نتایج حاصل حکایت از 75 درصد سازگاری کامل در ماتریس سازگاری، 5/87 درصد مطلوبیت کامل در ماتریس مطلوبیت، 50 درصد کاملا متناسب در ماتریس ظرفیت و 75 درصد کاملا مناسب در ماتریس وابستگی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فضاهای آموزشی ، سازگاری ، مطلوبیت ، ظرفیت ، وابستگی