بررسی ا لگوهای تعیین کننده توسعه پایدار گردشگری شهری

گردشگری شهری موضوع نسبتاً جدیدی از گردشگری است که سابقه آن به کمتر از دو دهه می رسد. منابع گردشگری شهری از سه بخش عمده تشکیل می گردد. عناصر اولیه شامل، مکانهای قابل بازدید مانند آثار تاریخی، خیابانهای تاریخی، بوستانها، فضای سبز، گالری، گنجینه، و عناصر ثانویه شامل تأسیسات اقامتی، فروشگاهها و بخش سوم عناصری هستند که کار راهنمایی و خدمات گردشگری شهری را انجام می دهند. برای جذب گردشگر باید زیرساختها فراهم شود تا بتوان به اهداف توسعه دست یافت. تحقیق حاضر با هدف شناسایی جایگاه و ا همیت گردشگری شهری، بررسی مفاهیم و روند تکاملی آن، و فرآیندهای مربوط به راهبردهای توسعه پایدار گردشگری شهری و ا رزیابی ارتباط بین توسعه شهری و گردشگری و همچنین پیامدها و آثار مثبت و منفی این نوع گردشگری به نگارش در آمده است. فضاهای شهری کامل ترین قرارگاههای انسان را تشکیل می دهند و در بردارنده مراکز اقتصادی، علمی، تفریحی، پزشکی، می باشند و همچنین از جاذبه های فرهنگی، تاریخی و طبیعی برخوردارند. مهمترین فضاهایی که در میان مقصدهای گوناگون م ورد توجه و بازدید گردشگران قرار می گیرند شهرها هستند به همین جهت می توان گفت شهرها مهمترین کانون ج ذب جهانگردان می باشند. شهرها هر یک با ویژگی های منحصر به فرد خ ود و جاذبه های گوناگونی که دارند می تواننند با جذب گردشگران در جهت توسعه همه جانبه کمک نمایند. در این تحقیق از روش توصیفی و تحلیلی استفاده شده است و با شناسایی عناصر گردشگری شهری و بررسی الگوهای تعیین کننده توسعه پایدار گردشگری شهری و مطالعه قابلیت و توانهای بالفعل و بالقوه شهرها، در توسعه گردشگری و همچنین مراحل و فرآیندهای توسعه پایدار گردشگری در شهرها پرداخته شده است. تحقیق حاضر پس از جمع بندی و نتیجه گیری پیشنهاداتی را به منظور توسعه پایدار گردشگری شهری ارائه نموده است.

کلیدواژه ها:

شهرها ، توسعه پایدار شهری ، گردشگری شهری ، گردشگری پایدار شهری