بررسی شاخص های زیست اقلیمی موثر بر تعیین فصل گردشگری استان گلستان

کشور ایران با تنوع اقلیمی موجود و با برخورداری از سواحل و جنگل های زیبا در شمال و سواحل طولانی در جنوب دارای مزیت نسبی فراوانی است که با بهره گیری از آنها در گذران اوقات فراغت به طور اعم و گردشگری به طور اخص نیاز به توجه بیشتری دارد. در این مقاله، سه شهر گردشگری استان گلستان به وسیله شاخص دمای معادل و شاخص ترجونگ و شاخص سختی هوا و گرما و رطوبت مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان داد که دوره آسایش اقلیمی در شهرهای مورد مطالعه کوتاه بوده و به صورت دو دوره مجزا در ابتدای فصل پاییز و بهار واقع شده است. از نظر اقلیمی عمده ترین محدودیت گردشگری شهرهای گرگان و گنبد و مراوه تپه، دارا بودن شرایط تنش سرمایی زیاد طی ماههای آذر و دی و بهمن است. محدودیت دیگر اقلیم گردشگری در این شهرها مربوط به تنش گرما و رطوبت زیاد آن در فصل گرم سال است.

کلیدواژه ها:

اقلیم گردشگری ، اقلیم آسایش ، شاخص دمای معادل فیزیولوژیک