بررسی عوامل اثرگذار در توسعه پایدار گردشگری الکترونیکی در ایران

توسعه زیرساخت های صنعت گردشگری الکترونیک و توسعه پایدار آن در ایران با رشد و شکوفایی سیستم های ICT و همچنین افزایش روزافزون ضریب نفوذ اینترنت در ایران، تعداد کاربران بر خط و خریدهای اینترنتی که توسط آنان صورت می پذیرد روز به روز در حال افزایش است. همین امر سبب شده است تا راه اندازی کسب و کار گردشگری الکترونیک به عنوان یک صنعت در حال توسعه که دارای ویژگی های بارز بازار نسبتا نامحدود است، نظر سرمایه گذارن و شرکت های سرمایه گذاری را به خود جلب نماید. گردشگری الکترونیک از یک سو به دلیل رقابتی نبودن بازار این صنعت به دلیل نوپابودن آن در ایران به عنوان یک کسب و کار با ریسک سرمایه گذاری به مراتب کم و سوددهی قابل توجه و مطمئن مطرح است اما از سوی دیگر، به دلیل نوپا بودن با موانع و مشکلاتی روبروست که در صورت عدم توجه کامل به نحوه برقراری ارتباط میان ساز و کارهای دخیل در آن شامل اپراتورهای تور الکترونیکی (e-tour operators)، خطوط هوایی الکترونیک (e-airlines)، هتل های الکترونیکی (e-hotels)، مهمانداری الکترونیک (e-hospitality)، آژانس های مسافرتی الکترونیک (e-travel agencies) و مواردی از این دست در تهیه طرح تجاری (business plan) برای راه اندازی کسب و کار گردشگری الکترونیک با هدف توسعه پایدار و عدم آشنایی با مسائل مطرح مختص ایران، سرمایه گذاری انجام شده را با ریسک بالایی مواجه می سازد. این مقاله به بررسی نحوه عملکرد و ارتباط این ساز و کارها با یکدیگر و همچنین ارائه راهکارهای مناسب برای رفع موانع و مشکلات راه اندازی کسب و کارهای کوچک و متوسط صنعت گردشگری الکترونیک در ایران و توسعه پایدار آن می پردازد.