بررسی تأثیر گشتاور و موقعیت اتصال پیچ و مهره در طول ترک بر مقاومت باقیمانده در آزمایش اصلاح شده آرکان به صورت تجربی و تئوری

در این مقاله تأثیر نیروی پیش‌بار (Clamping force) ناشی از اتصالات پیچ و مهره و محل مونتاژ اتصال پیچ و مهره در طول ترک بر اشاعه ترک جانبی موجود در اطراف سوراخ اتصال با استفاده از دستگاه اصلاح شده آرکان برای ایجاد مود خالص یک، مود خالص دو و مود مرکب داخل صفحه به صورت تجربی و تئوری بررسی شده است. نمونه آزمایشگاهی ترک‌دار از جنس PMMA بوده که به کمک دستگاه اصلاح شده آرکان، تحت زوایای بارگذاری مختلف از صفر تا 90 درجه به نسبت هر 15 درجه تحت بار قرار می‌گیرد و در حل تئوری از نرم‌افزار المان محدود ANSYS استفاده شده است. نتایج حاکی از تأثیر قابل توجه نیروی پیش‌بار اتصال در کاهش فاکتور شدت تنش و یا افزایش مقدار مقاومت باقیمانده در نمونه‌ها می‌باشد که در نتیجه قطعه قابلیت تحمل بار‌های کششی بیشتری را داشته و به عبارت دیگر در مقادیر بیشتری از بار‌ اعمالی به قطعه، فاکتور شدت تنش به حد بحرانی شکست می‌رسد. از طرف دیگر هر چه سوراخ برای مونتاژ پیچ و مهره از نوک ترک دورتر شود تأثیر گشتاور مونتاژ پیچ و مهره کاهش می‌یابد در نتیجه نیروی لازم برای شکست نمونه نیز کاهش می‌یابد

کلیدواژه ها:

اتصالات پیچ و مهره ، فاکتور شدت تنش ، مکانیک شکست ، مود مرکب شکست ، نیروی پیش بار