بررسی کاربرد محلول‌پاشی سولفات روی بر عملکرد و اجزاء عملکرد سه رقم گندم تحت شرایط کم آبیاری

با توجه به اینکه بخشی از اراضی آبی گندم نان و غالب دیمزارها با مشکل کمبود آب روبرو هستند، بنابراین انتظار می‌رود که تنش خشکی از جمله عوامل محدود کننده تولید گندم در کشور به شمار آید. از آن جایی که روی یکی از عناصر ضروری گیاه بوده و کمبود آن معمولاً در اوایل فصل رشد گیاه مشاهده می‌شود لذا به منظور بررسی اثر سولفات روی بر عملکرد بیولوژیکی، اقتصادی و اجزای عملکرد ارقام گندم تحت شرایط کم آبیاری، طرحی اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح تنش خشکی اعمال شده (عدم تنش، قطع آبیاری از مرحله 50 درصد دانه‌بندی و قطع آبیاری از مرحله 50 درصد گلدهی) در سه سطح محلول‌پاشی سولفات روی (0، 2/5، 5 در هزار) و ارقام گندم شامل سرداری، امید و آذر 2 بودند. نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط تنش خشکی رقم سرداری عملکرد دانه بیشتری 8280 کیلوگرم در هکتار در مقایسه با رقم امید ( 6270 کیلوگرم) و رقم آذر 2، 7242 کیلوگرم داشت. واکنش به سولفات روی نیز برای ارقام سرداری و امید بیشتر از آذر 2 بود. افزایش سولفات روی بمیزان 2/5 در هزار باعث افزایش عملکرد دانه به میزان 15 درصد شد. همچنین با مصرف 2/5 در هزار سولفات روی، شاخص برداشت در قطع آبیاری در مرحله دانه‌بندی تفاوت قابل ملاحظه‌ای با بقیه تیمارها داشت. با توجه به اینکه عملکرد دانه در شرایط قطع آبیاری در مرحله دانه‌بندی نسبت به شاهد حدود 11 درصد کاهش یافته است اما دو دور آبیاری کمتر انجام شده و راندمان مصرف آب در آن بالاتر بوده است

کلیدواژه ها:

سولفات روی ، خشکی ، ارقام ، عملکرد دانه ، گندم