تاثیر تنش خشکی بر برخی از صفات زراعی ارقام جدید آفتابگردان

به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر عملکرد و اجزا عملکرد 4 رقم جدید آفتابگردان آزمایشی در تابستان 1388 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان واقع در روستای کبوتر آباد به صورت طرح کرت‌های یکبار خردشده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. سطوح تنش به عنوان عامل اصلی در 4 سطح شامل آبیاری بر اساس میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (تیمار شاهد)، آبیاری بر اساس 150 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر (تنش ملایم)، آبیاری بر اساس 180 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر (تنش شدید) و آبیاری بر اساس 220 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر (تنش بسیار شدید) و رقم هم به عنوان عامل فرعی در 4 سطح شامل ارقام Arm.Mok18-،Kc20/83 Es S1 Re-85-Es،85 به همراه رقم Master نتخاب شدند. مقایسه میانگین ها در ارتباط با صفت تعداد روز تا ستاره‌ای شدن نشان داد که تیمار شاهد با 45/50 و رقم S1 با 46/67 ، در صفت تعداد روز تا غنچه‌دهی تیمار شاهد با 50/67 و رقم S1 با 50/00، همچنین در صفت تعداد روز تا گلدهی تیمار شاهد با 66/25 و رقم S1 با 69/17 و در صفت تعداد روز تا رسیدگی تیمار شاهد با 95/00 و رقم S1 با 95/48 بیشترین مقدار صفت فوق را به خود اختصاص دادند. مقایسه میانگین در مورد وزن هزار دانه نیز نشان داد که تیمار شاهد با 68/37 گرم و رقم S1 با وزن هزار دانه 65/15 گرم بیشترین مقادیر متعلق به این صفت را به دست آوردند. اما مقایسه میانگین در مورد صفت درصد روغن دانه نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین مقادیر درصد روغن دانه در بین تیمارهای تنش و همچنین ارقام مختلف وجود ندارد. در پایان نتیجه کلی این تحقیق نشان داد که کشت رقم S1 با فاصله آبیاری 80 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر برای منطقه مورد آزمایش مناسب می‌باشد

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، ارقام آفتابگردان ، مقایسه میانگین و تشتک تبخیر