فعالیت آنتی اکسیدان در بخشهای مختلف گیاه تاجریزی سیاه (.Solanum nigrum L) در استان گلستان (شمال ایران)

امروزه گیاهان دارویی به عنوان منابع طبیعی که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی هستند، مورد توجه مققین برای استفاده در سامانه های غذایی و بیولوژیک قرار گرفته ا ند. گیاه دارویی تاجریزی سیاه متعلق به تیره Solanaceae از گیاهان علفی و درویی بومی استان گلستان می باشد و معمولاً به سگ انگور شناخته شده است و به عنوان علف هرز رشد می کند و در بسیاری از زمین های زراعی و بخشهایی از استان گلستان یافت می شود. این پژوهش با هدف فیتوشیمیایی عصاره اتانولی (فنل، فلاونویید توتال) و بررسی عملکرد آنتی اکسیدانی عصاره ها با استفاده از سه روش TAC, RP, DPPH در اندام های مختلف گیاه تاجریزی سیاه (برگ، گل، میوه سبز، میوه سیاه، ساقه و ریشه) در دو رویشگاه طبیعی کوهستان زیارت (790 متر) و جلین (15 متر) با روش اسپکتروفتومتری و نتایج در سطح P<0/05 معنی دار ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که به ترتیب میزانفلاونویید و فنل توتال موجود در عصاره برگ های گیاه در مقایسه با سایر اندامها در هر دو رویشگاه (52/88mgQUEg(-1)- 16/2mgGAE/g) بود که مخصوصاً در کوهستان زیارت از بیشترین میزان فلاونوئید و فنل ولی در مقابل ساقه ها از کمترین مقدار آن مواد برخوردار بودند. فعالیت آنتی اکسیدانی با (IC50:378/5±8/94 μg/ml) در IC50: 159/1±4/09 μg/ml), DPPH) در IC50:63/37+3/02 μg/ml), RP در روش TAC بود. بنابراین عصاره ا تانولی برگ ه ا از بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی مخصوصاً در روش TAC برخوردار بود. با توجه به نتایج بدست آمده بنابراین ارتباط مستقیم و مثبتی بین میزان ترکیبات فلاونوئیدی و فنلی با فعالیتآنتی اکسیدانی اندام ها وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تاجریزی سیاه ، فعالیت آنتی اکسیدانی ، فنل توتال ، فلاونوئید توتال ، استان گلستان