اثر کاربرد پس از برداشت اسید کلروژنیک بر ویژگی های فیزیکو شیمیایی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی میوه خرمالو (Diospyros kaki. Thunb).

خرمالو به علت خواص آنتی اکسیدانی بالا نقش مهمی در بهبود سیستم ایمنی و سلامتی بدن ایفا می کند.. این میوه به دلیل داشتن شدت تنفس و تعرق بالا، عمر انباری محدودی دارد. امروزه استفاده از مواد طبیعی به عنوان یک تکنیک جدید برای حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری محصولات باغبانی رواج یافته است. با توجه به اثرات مفید اسید کلروژنیک در حفظ کیفیت و افزایش عمر انبارمانی میوه ها، در پژوهش حاضر تاثیر تیمار اسید کلروژنیک بر ویژگی های فیزیکو شیمیایی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی میوه خرمالو رقم محلی کرج بررسی شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار با دو فاکتور اسید کلروژنیک در چهار سطح ۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ میکرو مولار و زمان انبارمانی در سه سطح (۱۵، ۳۰ و ۴۵ روز) انجام شد. میوه های تیمار شده در دمای یک درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی ۹۰- ۸۵ درصد به مدت ۴۵ روز نگهداری شدند. نتایج نشان داد که اسید کلروژنیک ۵۰ و ۱۰۰ میکرومولار، غلظت بهینه برای حفظ کیفیت و افزایش عمر انبارمانی میوه خرمالو هستند. در پایان دوره انبارمانی، تیمار اسید کلروژنیک  ۵۰ و ۱۰۰ میکرومولار به طور معنی داری موجب جلوگیری از کاهش وزن (به ترتیب ۲۹/۴۶ و ۲۱/۹۵ درصد) و جلوگیری از کاهش اسید قابل تیتراسیون ( ۱۵/۱ و ۱۵/۴ درصد) شدند. بیشترین میزان مالون دی آلدهید (۸/۹ نانومول بر گرم وزن تر) و پراکسیدهیدروژن (۲۴/۲ نانومول بر گرم وزن تر) در پایان دوره انبارمانی درتیمار شاهد مشاهده شد. با توجه به عدم وجود اختلاف معنی داربین غلظت های۵۰ و ۱۰۰ میکرومولار در برخی صفات بیوشیمیایی بررسی شده، استفاده از اسید کلروژنیک  ۵۰ میکرومولار برای کاهش ضایعات، حفظ کیفیت و افزایش عمر انبارمانی میوه خرمالو در پس از برداشت قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

اسید قابل تیتراسیون ، پراکسید هیدروژن ، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل ، مالون دی آلدهید