اعمال اثر نیروی اهرمی در طراحی اتصالات تیر به ستون گیردار فلنجی چهار پیچی

خرابی اتصالات گیردار جوشی و رفتار برتر اتصالات گیردار پیچی در زلزله های اخیر، موجب گسترش کاربرد اتصالات پیچی گردیده است. عملکرد اهرمی در اتصال پیچی تیر به ستون، با افزایش نیروی پیچ به مقداری بیشتر از مقاومت طرح آن، می تواند باعث خرابی ترد آن شود. در روشهای مرسوم طراحی، با استفاده از سخت کننده و یا صفحات با ضخامت زیاد، مقدار نیروی اهرمی کاهش داده شده و از اثر آن صرف نظر می شود. در این تحقیق روشی برای تعیین ضخامت ورق و قطر پیچ، در یک جزء T شکل اتصال پیچی با لحاظ کردن اثر نیروی اهرمی ارائه می شود. در ادامه با تعمیم شیوه طراحی اتصالات گیردار آئین نامه AISC، روشی جدید برای طراحی اتصال فلنجی چهار پیچی با لحاظ کردن نیروی اهرمی توسعه داده می شود. یک اتصال پیچی گیردار تیر به ستون، با استفاده از روش طراحی اتصالات از پیش تائید شده آئین نامه AISC و روش پیشنهادی طراحی گردیده و با استفاده از نرم افزار آیدیا استاتیکا طرح دو اتصال کنترل و با هم مقایسه می شود. کرنش پلاستیک معادل اتصالات طراحی شده با و بدون اعمال نیروی اهرمی، در حد مجاز می باشد. اعمال اثر اهرمی شدن، باعث افزایش قطر پیچ و کاهش ضخامت ورق اتصال تیر به ستون می شود. اعمال اثر اهرمی، باعث کاهش تنش تماسی در محل برخورد ورق انتهایی به ستون به اندازه ۲۳/۵۷ درصد می شود؛ همچنین در اتصالات مورد بررسی، باعث افزایش ۲۵ و ۴۵ درصد به ترتیب در نیروی کششی و برشی پیچ ها می شود.

کلیدواژه ها:

اتصالات گیردار چهار پیچی فلنجی ، نیروی اهرمی شدن ، مدل تحلیلی ، کرنش پلاستیک ، طرح اتصال گیردار فلنجی