روش شناسی ارتقاء کیفیت آموزش عالی کشوررویکردی سیستمی و مهندسی معکوس

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 682

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRANHQM01_007

تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1393

چکیده مقاله:

انتخاب شاخصهایی برای سنجش کیفیت اموزش عالی و دانشگاه های کشور دغدغه ایست که مسلما نیاز به پژوهش و اظهارنظرهای عمیق دارد زیرااگردانشگاه را محلی برای تولید علم تلقی کنیم کمااینکه بعضی ازصاحبنظران چنین استنباطی دارند استانداردهای جهانی که مورداستفاده رتبه بندیدانشگاه است میتواند شاخصهای مناسبی برای سنجش کیفیت و ارتقا آن برمبنای همین شاخصها باشد درصورتیکه استاندارد کیفیت را فراتر ازمعیارهای فعلی جهانی بدانیم و درواقع به نحوی کشورها را برمبنای اهداف سیاسی اقتصادی اجتماعی و فرهنگی آنها و شرایط اقلیمی خاص خود تقسیم بندی کنیم میتوان مدلهای بومی خاص برای اینمنظور ارایه نمود دراین نگارش مدلی برگرفته ازنظریه سیستم ها و مهندسی معکوس برای تعیین استاندارد کیفیت اموزش عالی بومی ارایه شده است که تبعا پس ازارزیابی های ازماشی میتواند برای سنجش و ارتقا کیفیت اموزش عالی و دانشگاه های کشور مورد استفاده قرارگیرد ازانجایی که تعیین استاندارد کیفیت جهانی یا درهرکشور بصورت بومی بتواند مطرح باشد اختلاف نظرهای عمیق وجود دارد زیرا همانگونه که اشاره شد درصورت پذیرش استانداردهای بومی مقایسه دانشگاه ها و پیشرفت علمی درمراکز اموزش عالی هان قابلیت مقایسه با یکدیگر را نخواهدداشت و تبعا موضوع سنجش کیفیت دانشگاه ها و اموزش عالی و مقایسه دانشگاه ها را مواجه با مشکلات خاصی می نماید دراین نگارش سعی شده است بطور اجمال به محورهای اشاره شده پرداخته شود و مدلی نظری برای طراحی و اموزش پژوهش و پرورش دردانشگاه های کشور به منظور سنجش کیفیت اموزش عالی پیشنهادگردد

نویسندگان

ناصر میرسپاسی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات