عدالت کیفری در آموزه های رضوی

چکیده قاعده تناسب جرم و مجازات، به عنوان یکی از مصادیق عدالت کیفری، همواره مورد توجه دانشیان فقه و حقوق بوده به گونه ای که آنرا در زمره شاخصه های عدالت برشمرده و به عنوان اصل قانونی، شرعی و عقلی، که قدمتی به درازای حیات بشری دارد، از آن یاد نموده اند. جایگاه این قاعده در تحقق عدالت، آنچنان پررنگ جلوه است که دانشمندان، رعایت این اصل را، ترجمان عدالت کیفری و مقبول همه نظام های حقوق جزایی معرفی می کنند. تناسب جرم و مجازات یکی از اصول حاکم بر مجازات های اسلامی نیز هست که می توان آنرا از نتایج عدالت تشریعی پروردگار دانست. بن مایه تحقیق حاضر، که به روش توصیفی - تحلیلی انجام شده، تمرکز بر روایتی از امام رضا ع است که می توان آنرا از مبانی عدالت کیفری در قالب اصل تناسب جرم و مجازات، تلقی نمود. ایشان در مورد کیفر دو جرم حدی سرقت و زنای غیرمحصن، به توضیح فلسفه تعیین مجازات برای اینگونه جرایم پرداخته اند؛ تبیین امام، به خوبی کاشف از لحاظ گونه هایی از تناسب، میان بزه انجام شده و مجازات تعیین شده برای مجرم است. بنابراین تاثیری که در عدالت کیفری دارد این است که در شرایطی که میتواند جهل، سهو،خطا و حتی احتمالات تقلیل دهنده حاکم باشد مجازات مجرم به عدالت اجرا شود . همچنین آیه ۲۶ سوره نباء اشاره میکند (جزاء وفاقا) به معنای کیفر متناسب با جرم است در این آیه حائز اهمیت است که عقل و شرع در مجازات متناسب با میزان جرم باشد.کلمات کلیدی: امام رضا ، تناسب جرم و مجازات، عدالت کیفری، عدالت،قانون،عدالت رضوی

کلیدواژه ها:

امام رضا ، تناسب جرم و مجازات ، عدالت کیفری ، عدالت ، قانون ، عدالت رضوی