اثر افزودن امولسی فایر و مولتی آنزیم در جیره های حاوی کنجاله کلزا با سطوح متفاوت انرژی بر عملکرد، ویژگی های لاشه، قابلیت هضم مواد مغذی و برخی فراسنجه های خونی در جوجه های گوشتی
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 44
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RAP-16-3_005
تاریخ نمایه سازی: 15 آذر 1404
چکیده مقاله:
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: به دلیل بالابودن قیمت منابع پروتئینی، پرورش دهندگان به دنبال منابع جایگزین برای مکمل های پروتئینی هستند که با هزینه کمتری در دسترس باشند. تامین انرژی جیره نیز هزینه بالایی دارد که قسمت عمده آن در جیره توسط منابع مختلف چربی و روغن تامین می شود. برخی از مواد افزودنی ها، مانند مولتی آنزیم ها و امولسیفایرها، می توانند در دسترس بودن و قابلیت هضم مواد مغذی به ویژه پروتئین ها و چربی ها را افزایش دهند. از این رو، این پژوهش با هدف بررسی اثر افزودن مولتی آنزیم و امولسیفایر در جیره های حاوی کنجاله کلزا با سطوح متفاوت انرژی بر عملکرد، ویژگی های لاشه، فراسنجه های خونی، و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه های گوشتی انجام شد.
مواد و روش ها: تعداد ۸۰۰ قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل ۲*۲*۲ شامل دو سطح انرژی (توصیه شده و صد کیلوکالری کمتر از مقدار توصیه شده)، دو سطح مولتی آنزیم و موزایم (صفر و ۰/۰۱ درصد جیره) و دو سطح امولسیفایر لیزوفسفولیپید (صفر و ۰/۰۵ درصد جیره) در ۴۰ واحد آزمایشی با پنج تکرار و ۲۰ پرنده در هر تکرار توزیع و به مدت ۴۲ روز در سه دوره آغازین (۱۰-۱ روزگی)، رشد (۲۴-۱۱ روزگی) و پایانی (۴۲-۲۵ روزگی) پرورش داده شدند.
یافته ها: افزودن آنزیم و امولسیفایر به جیره های با سطح بالای انرژی در مقایسه با جیره های با سطح پایین انرژی سبب بهبود افزایش وزن در دوره رشد شد. در دوره پایانی، تفاوتی در افزایش وزن با استفاده از جیره های با سطح پایین انرژی و استفاده از آنزیم و امولسیفایر در مقایسه با جیره های با سطح توصیه شده انرژی بدون افزودن آنزیم و امولسیفایر و یا با استفاده از آنزیم و یا استفاده از امولسیفایر و یا هر دو افزودنی ایجاد نشد. در کل دوره، استفاده از جیره های با سطوح پایین انرژی با استفاده از آنزیم و امولسیفایر تفاوتی در افزایش وزن در مقایسه با جیره های با سطح توصیه شده انرژی بدون آنزیم و امولسیفایر نشان نداد. اثرات متقابل سه جانبه سطح انرژی، آنزیم و امولسیفایر بر مصرف خوراک در هیچ یک از دوره های پرورش معنی دار نبود. در دوره آغازین، استفاده از آنزیم و امولسیفایر در جیره های با سطح توصیه شده انرژی سبب بهبود ضریب تبدیل خوراک نسبت به جیره های با سطوح پایین انرژی، بدون استفاده از آنزیم و امولسیفایر شد. در دوره رشد، ضریب تبدیل خوراک با استفاده از جیره های با سطح انرژی توصیه شده و با استفاده از آنزیم و امولسیفایر نسبت به جیره های با سطح پایین انرژی بدون افزودنی و یا با استفاده از آنزیم و یا امولسیفایر و یا هر دو افزودنی بهبود یافت. در دوره پایانی، تفاوتی درضریب تبدیل خوراک با استفاده از جیره های با سطوح پایین انرژی، حاوی آنزیم و امولسیفایر در مقایسه با جیره های با سطح توصیه شده انرژی بدون افزودن آنزیم و امولسیفایر و یا با استفاده از آنزیم و یا امولسیفایر و یا هر دو افزودنی مشاهده نشد. در کل دوره، ضریب تبدیل خوراک در جیره های با سطح پایین انرژی و استفاده از آنزیم و امولسیفایر با ضریب تبدیل خوراک جیره های با انرژی توصیه شده بدون افزودنی و یا با استفاده از آنزیم و یا امولسیفایر تفاوت معنی داری را نشان نداد. بیشترین درصد لاشه مربوط به استفاده از جیره های با سطوح توصیه شده انرژی و حاوی آنزیم و امولسیفایر بود. بیشترین درصد سینه مربوط به جیره های با سطح انرژی توصیه شده و استفاده از آنزیم بود. بیشترین درصد چربی محوطه بطنی و بیشترین درصد سنگدان مربوط به جیره های شاهد با سطح انرژی توصیه شده بودند. همچنین، بیشترین درصدهای کبد و پانکراس به جیره های با سطوح انرژی توصیه شده و حاوی امولسیفایر تعلق داشت. بیشترین غلظت های تری گلیسرید و VLDL خون در جیره های با سطح توصیه شده انرژی بدون استفاده از آنزیم و امولسیفایر یافت شد. استفاده از امولسیفایر در جیره های با سطوح توصیه شده انرژی موجب کاهش غلظت تری گلیسرید و VLDL نسبت به جیره های با سطح توصیه شده انرژی بدون استفاده از آنزیم و امولسیفایر و یا جیره های با سطح توصیه شده انرژی با استفاده از آنزیم شد. تفاوتی در غلظت های تری گلیسرید و VLDL خون با افزودن آنزیم و امولسیفایر در جیره های با سطوح پایین انرژی مشاهده نشد. افزودن امولسیفایر به جیره های با سطح پایین انرژی، غلظت های تری گلیسرید و VLDL خون کمتری را نسبت به جیره های با سطح توصیه شده انرژی بدون استفاده از آنزیم و امولسیفایر و یا با استفاده از آنزیم یا هر دو افزودنی نشان داد. جیره های حاوی آنزیم، قابلیت هضم ماده آلی، پروتئین خام و چربی خام بهتری را نشان دادند. استفاده از امولسیفایر در جیره قابلیت هضم پروتئین و چربی را بهبود بخشید.
نتیجه گیری: نتایج این آزمایش نشان می دهند که استفاده از مولتی آنزیم وموزایم و امولسیفایر در جیره های حاوی کنجاله کلزا با سطح انرژی پایین تر از میزان توصیه شده (۱۰۰ کیلوکالری کمتر از مقدار توصیه شده) در دوره پایانی و کل دوره می تواند در بهبود وزن و ضریب تبدیل خوراک و قابلیت هضم پروتئین خام و چربی خام موثر باشد. با کاهش ۱۰۰ کیلوکالری انرژی از مقدار انرژی توصیه شده در دوره پایانی و رشد، حدود ۲ درصد از مقدار روغن جیره کاسته شد که این امر در کاهش هزینه جیره موثر بود.
کلیدواژه ها:
Cost ، Feed conversion ratio ، Food additives ، Growth ، Nutrients ، افزودنی های خوراکی ، رشد ، ضریب تبدیل ، مواد مغذی ، هزینه
نویسندگان
سپیده گزانی
Department of Animal Science, College of Animal Sciences and Fisheries, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran
منصور رضائی
Department of Animal Science, College of Animal Sciences and Fisheries, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran
محمد کاظمی فرد
Department of Animal Science, College of Animal Sciences and Fisheries, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :