ارزیابی شاخصه های موثر معماری بیوفیلیک بر ارتقا سلامت از دیدگاه کادر درمان، بیماران و همراهان (نمونه موردی: بیمارستان شفا کرمان)

امروزه به دلیل افزایش بیماری ها، بیمار زمان طولانی را در مراکز درمانی می گذرانند؛ از این رو این مراکز به عنوان ظرفی برای درمان و بهبود بیمار اهمیت می یابند. در دنیای مدرن که اکثر فضاهای درمانی به تکنولوژی و پیشرفت متدهای پزشکی متکی است، طبیعت و نقش آن به عنوان عاملی موثر بر درمان و سلامتی انسان، کمتر مورد توجه قرار گرفته و در نتیجه محیط مراکز درمانی به فضاهایی خشک و بی روح تبدیل شده است. این پژوهش با هدف ارزیابی شاخصه های موثر معماری بیوفیلیک از دیدگاه کادر درمان، بیماران و همراهان در بیمارستان شفا در شهر کرمان، انجام شده است. تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی با رویکرد کیفی و کمی می باشد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که مهم ترین شاخصه های معماری بیوفیلیک جهت ارتقای کیفیت فضاهای درمانی عبارتند از مجاورت با آب، چشم انداز، تنوع حرارتی و جریان هوا، ارتباط بصری با طبیعت و نورپویا و انتشار یافته. نتایج تحلیلی، بیانگر تاثیر بیشتر وجود طبیعت در محیط انسان ساخت می باشد و خود نشانگر ارتباط مثبت میان بیمار و طبیعت می باشد که به سبب آن کیفیات زیستی محیط درمان و پیروی آن شاخص های سلامت بیمار ارتقا می یابد لذا در طراحی محیط درمانی بیوفیلیک، می بایست در اولویت قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

معماری بیوفیلیک ، بیمارستان ، بیماران و همراهان ، کادر درمان ، سلامت