ارایه الگوریتم و مدل ارزیابی تحلیل سوانح ریلی با استفاده از سیستم های هوشمند عصبی- فازی (مطالعه موردی خروج از خط

سانحه ریلی از مسایل مهمی است که آگاهی و شناخت علل ایجاد آن, نقشمؤثری در افزایشضریب ایمنی وکاهشخسارات جانی و مالی در حملونقل ریلی خواهد داشت. با بررسی آمار سوانح ریلی در مییابیم که از بینانواع سوانح ریلی، خروج از خط دارای بیشترین سهم میباشد. معمو ً لا شناخت و تحلیل تخصصی عوامل و علل خروج از خط(خطی, خطای انسانی, وسایل نقلیه ریلی و عوامل طبیعی) به دلیل پیچیدگی و مبهم بودن رفتار بینخط و هریک از علل، آسان نخواهد بود و یک رابطه کمی‐کیفی است. بررسی سوانح ریلی حاکی از آن استکه در تحلیل جامع آنها به تعداد معدود، به مدلهای تحلیلی سنتی پرداخته شده است. در این میان، محدودیتهای این مدلها چون: تک بعدی بودن (کمی)، عدم لحاظ شرایط مؤثر در ارزیابیهای کمی ، پیچیدگی در توصیف رفتاری و عدم استنتاج از آنها جهت تصمیم سازیهای چند منظوره به وضوح نمایان میباشد. در این تحقیق با کاربرد روشهای ترکیبی استنتاجی هوشمند عصبی‐ فازی، نسبت به سادهسازی توصیف رفتاری کمی‐کیفی، بسترسازی و ارزیابی کمی‐کیفی و استنتاج شرطی جهت تصمیمسازی های چند منظوره در ارزیابی سوانح ریلی و در نهایت ارایه یک مدل پیشبینی گام برداشته میشود. لازم به ذکر است که علیرغم وجود مسایلی چونپیچیدگی رفتاری بین عوامل تأثیرگذار در سوانح و عدم جامع بودن آمار و اطلاعات موجود، محققان این تحقیق تلاشنموده تا با شناخت و آگاهی کامل از کلیه مشکلات و مسایل و با توجه به بضاعت موجود، الگوریتم انجام طرح را در این تحقیق به صورت موردی و قابل تعمیم برای تحلیل جامع تر و ارزیابی چند بعدی معیارها و علل سوانح ارایه نمایند. مطمئنًا مدل پیشبینی ارایه شده و الگوبرداری از آن زمینه مناسب جهت برنامهریزی مدیریتایمنی در سوانح ریلی را فراهم خواهد ساخت.

کلیدواژه ها:

خروج از خط ، سیستم های هوشمند عصبی- فازی ، الگوریتم ، مدل ارزیابی ، سوانح ریلی