تحلیل کارایی شرکتهای فناور مستقر در پارکهای علم و فناوری زهرا محمدهاشمی، سپهر قاضی نوری، خاطره قربانی مقدم

شرکتهای فناور نقش کلیدی در توسعه اقتصاد دانش بنیان ایفا میکنند. در این مقاله با توسعه یک مدل ترکیبی پیشرفته بر پایه روش SBM-DEA به تحلیل کارایی ۱۴۶ شرکت فناور مستقر در پارکهای علم و فناوری ایران طی سالهای ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ پرداخته ایم. نوآوری اصلی این تحقیق بکارگیری روشی برای تفکیک دقیق ناکاراییهای ورودی (مانند هزینه های تحقیق و توسعه، نیروی انسانی و تسهیلات مالی غیر بهینه و خروجی مانند) درآمدهای پایین تر از حد،انتظار و ارائه توصیه های عملی برای بهبود عملکرد شرکت های فناور در ایران، به عنوان یک اقتصاد در حال توسعه و یک اکوسیستم نوآوری نوظهور است. یافتهها نشان میدهد تنها ۲.۷ درصد از شرکتها در وضعیت کاملا کارا قرار دارند در حالی که ۹۷.۳ درصد با چالشهای مختلف ناکارایی مواجه هستند عواملی مانند توسعه استراتژیهای بازاریابی جذب سرمایه گذاری خصوصی و اخذ استانداردهای معتبر به عنوان سیاستهای موفقیت در این شرکتها پیشنهاد شدند. این مطالعه نه تنها چارچوبی نوین برای ارزیابی کارایی در محیطهای کسب و کار نوظهور ارائه میدهد بلکه با پیشنهاد راهکارهای عملیاتی مبتنی بر شواهد ابزار ارزشمندی در اختیار مدیران شرکتها و سیاستگذاران حوزه فناوری قرار میدهد.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها (DEA) ، شرکتهای فناور ، روش SBM ، پارک علم و فناوری ، تجاری سازی ، ایران