تبیین رویکردهای ارزشیابی برنامه های آموزشی ضمن خدمت نیروهای انسانی در سازمان های مدرن
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 30
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIERA-14-0_011
تاریخ نمایه سازی: 4 آذر 1404
چکیده مقاله:
هدف پژوهش حاضر تبیین رویکردهای ارزشیابی برنامههای آموزشهای ضمن خدمت نیروهای انسانی بود. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش گرداوری دادهها نیز توصیفی از نوع پیمایشی بود و ازلحاظ روش، پژوهش حاضر آمیخته از نوع اکتشافی بود. جامعه پژوهش حاضر در بخش کیفی شامل کلیه اساتید دانشگاه علوم پزشکی خوزستان در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند ۱۵ نفر انتخاب شدند. جامعه آماری بخش کمی شامل کلیه کارکنان زن و مرد دانشگاه های علوم پزشکی استان خوزستان (دزفول، اهواز، بهبهان، شوشتر، آبادان) که حداقل ۱ بار در دورههای آموزش ضمن خدمت شرکت کرده بودند. روش نمونهگیری در بخش کمی طبقهای مرحلهای بوده که ۳۸۰ نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کمی پرسشنامه محقق ساختهای با ۱۸ سوال بود و ابزار حوزه کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. یافتهها نشان داد، سطح معناداری آزمون برای تمامی عوامل کوچک تر از مقدار ۰۵/۰ است و فاصله اطمینان در دامنه اعداد مثبت قرار دارد؛ بنابراین وضعیت تمامی عوامل بالندگی سازمانی مطلوب است. نتایج تحلیل محتوی و روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی نشان داد که ۹ عامل بالندگی سازمانی، دانش، اعتمادسازی، محتوا، مربی، امکانات آموزشی، نگرش، وظایف محوله و مهارت استخراج شدند همچنین نتایج تحلیل کمی مبتنی بر تحلیل عاملی اکتشافی و مدل معادلات ساختاری نشان داد که این ۹ عامل دارای ضرایب مسیر و مقدار t معنادار میباشند و به همگی دارای بارهای عاملی بالاتر از ۲۲/۰ و مقدار t بزرگ تر از ۹۶ /۱ هستند؛ لذا ضرایب مسیر آن ها نسبت به ارزشیابی آموزش ضمن خدمت معنادار بودند؛ لذا سنجههای مناسبی برای ارزشیابی آموزش ضمن خدمت محسوب میشوند. دراین بین امکانات آموزشی بالاترین ضریب مسیر (۴۸۹/۰) را داشت لذا قوی ترین سنجه و متغیر مربی با مقدار ضریب مسیر (۲۲۶/۰) ضعیفترین سنجه بود. در تبیین یافتهها میتوان اشاره کرد که ویژگیهای بالندگی سازمان به افزایش قابلیتهای فردی و گروهی، بهبود عملکرد، ارتقاء توان ارتباطی و هماهنگی بین- بخشی، متعهد کردن نیروها در قبال تحقق اهداف تشکیلاتی تقویت روحیه رقابت پذیری و رقابت جویی نیروها، توسعه عملکرد کلی از طریق آموزش و ایجاد فضای دموکراتیک و غیره حاکمیتی در موسسه بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فروغ پیمان فرد
دانشجوی دکتری گروه مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
علیرضا عصاره
دانشیار گروه مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران، گروه برنامه ریزی درسی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی،
غلامحسین برکت
دانشیار گروه مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
محمد حسین پور
دانشیار گروه مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :