بررسی فرصت ها و تهدیدهای زیست فناورانه در تربیت دینی فرزندان

در دهه های اخیر پیشرفت های زیست فناورانه (بیوتکنولوژی) پیامدهای گسترده ای برای حیات انسانی، سلامت، هویت و ارزش های فرهنگی-دینی به همراه داشته است. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و مرور نظام مند ادبیات، تلاش می کند فرصت ها و تهدیدهای ناشی از زیست فناوری را در بستر تربیت دینی کودکان و نوجوانان تحلیل کند. محورهای مورد بررسی شامل آموزش و سواد زیستی دینی، نقش خانواده و مراکز دینی در مواجهه با مسائل اخلاقی زیستی، پیامدهای پزشکی-ژنتیکی بر حقوق و هویت کودک، و اثرات داده های ژنتیکی و بانک های زیستی بر حریم و اختیار والدین و فرزندان است. نتایج نشان می دهد زیست فناوری می تواند به عنوان فرصت در تقویت سواد علمی و اخلاقی دینی، بهبود سلامت و توانبخشی، و تولید منابع آموزشی تعاملی نقش آفرینی کند؛ اما تهدیدهایی مانند تضعیف دیدگاه های سنتی دینی، مسایل اخلاقی پیرامون دستکاری ژنتیکی و بهبود ناظر به انسان، نقض حریم خصوصی ژنتیکی، نابرابری دسترسی، و ایجاد بحران هویتی نیز وجود دارد. مقاله بر ضرورت تلفیق آموزش اخلاق زیستی در برنامه های تربیت دینی، تقویت دانش دینی علمی مربیان و والدین، و تدوین چارچوب های حقوقی-شرعی برای حفاظت از حقوق کودکان تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

زیست فناوری ، تربیت دینی ، اخلاق زیستی ، خانواده ، سواد زیستی ، حریم ژنتیکی ، حقوق کودک.