تحلیل روند و پهنه بندی مناطق توسعه فیزیکی شهر مراغه

توسعه فیزیکی شهر در جهات مختلف در ارتباط مستقیم با بستر طبیعی و عوارض ژئومورفولوژی است. پژوهش حاضر روند گسترش فیزیکی شهر مراغه را در جهات جغرافیایی تحلیل می کند و مناطق مستعد گسترش را شناسایی می کند. معیارهای سنجش توسعه شهر شامل معیارهای شیب، جهت شیب، ارتفاع، خاک، کاربری اراضی، فاصله از گسل، فاصله از رودخانه، فاصله از راه های ارتباطی، زمین شناسی و ژئومورفولوژی می شود. اهمیت هر کدام از معیارهای مورد بررسی با استفاده از ابزار پرسشنامه و طبق نظر کارشناسان و متخصصان تعیین و با استفاده از نرم افزار اکسپرت چویس وزن دهی و درجه اهمیت هر کدام از معیارها مشخص شدند. با استفاده از مدل های تحلیل فرایند سلسله مراتبی (AHP)، منطق فازی (FUZZY) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) پهنه های مناسب شهر مراغه برای توسعه فیزیکی شناسایی شدند. نتایج نشان داد از بین معیارهای مورد بررسی عوامل لیتولوژی، شیب و ارتفاع به ترتیب با وزن های ۰.۱۶۸، ۰.۱۳۲ و ۰.۱۰۲ بیشترین وزن و اهمیت را کسب کردند. عامل فاصله از مرکز شهر هم با وزن ۰.۰۷۶ کم اهمیت ترین عامل شناسایی شد. توسعه در بخش شمال شرقی، جنوب شرقی و اراضی درونی در حال حاضر بهترین پهنه های توسعه آتی شهر مراغه می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه فیزیکی شهر ، مکانیابی ، شهر مراغه