بررسی اثر عصاره الکلی برگ پونه کوهی بر روی مرحله پروماستیگوت لیشمانیا ماژور با روش رنگ سنجی در مدل برون تنی
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 17، شماره: 4
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 26
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-17-4_003
تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1404
چکیده مقاله:
هدف: لیشمانیوز یکی از بیماری های انگلی است که به طور گسترده در جهان توسط تک یاخته ای از جنس لیشمانیا ایجاد شده است. در حال حاضر جهت درمان لیشمانیوز جلدی از ترکیبات پنج ظرفیتی آنتیموان نظیر گلوکانتیم و آمفوتریسین B استفاده می شود. داروهای گیاهی در بسیاری از موارد فاقد هرگونه عارضه هستند و از طرفی در دسترس و ارزان می باشند. از این رو پیدا کردن یک داروی گیاهی برای درمان لیشمانیوز یکی از اهداف جهانی است. این مطالعه به منظور ارزیابی فعالیت ضد لیشمانیایی عصاره الکلی برگ های گیاه دارویی پونه، روی مرحله پروماستیگوت لیشمانیا ماژور با روش رنگ سنجی در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. مواد و روش ها: پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در محیط کشت RPMI-۱۶۴۰ به همراه ۱۰ درصد FBS کشت داده شدند. برای تعیین سمیت عصاره بر سلول های ماکروفاژ از روش MTT و خوانش با الایزا و برای تعیین اثر آنتی پروماستیگوتی عصاره از روش بررسی آپوپتوز با فلوسایتومتری استفاده شد. میزان CC۵۰ و IC۵۰ از طریق نتایج این دو تست محاسبه شدند و در هر دو تست از آمفوتریسین به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. برای این منظور، پروماستیگوت ها به همراه غلظت های مختلف عصاره برگ گیاه دارویی پونه و آمفوتریسین B بر روی پلیت ۹۶ خانه اضافه و به مدت ۷۲ ساعت انکوبه شدند و سپس ارزیابی ها براساس آزمون های فوق صورت پذیرفت. داده های آماری با استفاده از روش دانکن، ANOVA و نرم افزار SAS در سطح احتمال (۰۵/۰≥(P آنالیز شدند. نتایج: بیشترین مقدار آپوپتوز مربوط به تیمار۸۰۰ میکرو گرم بر میلی لیتر که به ترتیب در آمفوتریسین B ۳۵/۹۷ درصد و در عصاره الکلی برگ گیاه دارویی پونه ۴۲/۴۷ درصد بود. غلظتی از دارو که از رشد %۵۰ سلول ها جلوگیری می کند (CC۵۰)، برای آمفوتریسین B ۶/۱۲۹ و برای عصاره گیاه دارویی پونه ۱۶۲ میکروگرم بر میلی لیتر بود. میزان IC۵۰ پروماستیگوت در آمفوتریسین و عصاره گیاه دارویی پونه به ترتیب به طور میانگین ۵/۱۸ و ۰۱/۱۱۱ ± ۵/۲۹۸۹ میکروگرم بر میلی لیتر می باشد. نتیجه گیری: عصاره الکلی برگ گیاه پونه با افزایش غلظت از رشد پروماستیگوت ها جلوگیری کرده و در بعضی از غلظت ها با یکدیگر و با داروی آمفوتریسین B تفاوت معنی داری داشتند. بر اساس نتایج فلوسایتومتری، افزایش آپوپتوزیس وابسته به دوز دیده شد. با توجه به نتایج CC۵۰ عصاره الکلی برگ گیاه پونه، اثر بخشی بالایی نشان داد. لذا مطالعات بیشتر برای ارزیابی تاثیر آن بر روی انگل لیشمانیا در شرایط بالینی بسیار مطلوب است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ایمان نیک آئین
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه هرمزگان، هرمزگان، ایران و دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
غلامرضا شریفی
گروه مهندسی بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
ایرج شریفی
هیات علمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :