امکان های غیرفمینیستی گسترش زیست زنانه در اندیشه معاصر غرب و کاربردهای آن در جامعه ایران

در ادبیات علوم اجتماعی و ذیل «اندیشه فمینیستی» آثار گسترده ای در خصوص موانع و چالش های پیش روی «زیست زنانه» انتشار یافته است.علیرغم تمامی تلاش ها و نوآوری های فکری صورت گرفته در حوزه مطالعات زنان، اما محدویت های سیاسی، اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی علیه آنها در بسیاری از جوامع معاصر همچنان وجود دارد. به نظر می رسد علت ورود بسیاری از متفکران معاصر به حوزه زنان ناشی از این وضعیت محدودکننده باشد،متفکرانی که بر این باورند در تاریخ طولانی فلسفه غرب صدای زنان غایب بوده و مفاهیم و اندیشه ها همواره در کنترل مردان و اخلاقیات مردانه بوده است.در نتیجه برای پایان بخشیدن به این محدودیت و عدم توازن دیدگاه های مهمی توسط برخی از متفکران مطرح عصر ما با رهیافت های فکری مختلف مطرح شده است.در چنین چارچوبی در مقاله حاضر این مسئله مورد بررسی قرار گرفته که کدامیک از نظریات موجود در حوزه علوم اجتماعی معاصر و خارج از ادبیات فمینیستی توانسته اند امکان های فکری لازم برای گسترش زیست زنانه در زندگی امروز را فراهم آورند؟در مقام فرضیه،پاسخ این است که اندیشمندانی چون آمارتیا سن،رونالد اینگلهارت، آلن تورن را می توان در زمره مهمترین متفکرانی به شمار آورد که خارج از اندیشه فمینیستی هر یک به شیوه ای خاص به مسئله زنان توجه نشان داده اند و در پرتو شبکه ای از مفاهیم در آثار و گفتارهایشان،امکان های فکری و کاربردی مناسبی برای گسترش زیست زنانه در جهان امروز و از جمله در «جامعه ایرانی» فراهم ساخته اند.

کلیدواژه ها:

فمینیسم ، توسعه ، فرهنگ ، سوژگی ، صلح ، عدالت